... ، فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ، وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ . بسم الله الرحمن الرحیم ، وَالْعَصْرِ ، إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ ، إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ . 

سلام علیکم ، شب بخیر . 

روز فرصت نشد ، نه اینکه سر کار که اول هفته قرار بود بریم بودم ، چراکه یکی دو روز اول آماده نبود و بعدشم سرما نذاشت و کارفرما هم گفت ملات یخ می زنه و خلاصه منتظریم تا بخواد بریم مشغول شیم ، فقط خدا کنه یادش نره که این مدت رو و مانندشو تو زمان قرارداد در نظر بگیره که خسارت خواسته بابت دیرکرد و بماند بیکاری ما از ناحیه اون که تو قرارداد نیومد ! 

البته روز بیکار نبودم و داشتم فکر می کردم به اینکه از کجا بدونیم که بقول مثلا روانشناسی ما حس ، حافظه و یادآوری داریم ؟ 

ما که با اون مثلا چشم باز نکردیم ! بازم که کرده باشیم ، گفتم که مثلا خورشید رو و شبم ماه رو تو آسمون دیدیم ، نه اینکه مثلا چشم ما افتاد به یه سفیدی یا یه سیاهی و یاعلی علم یا دانش آغاز شد ! و مثلا بقولی :

حس که نداشته باشیم علم یا دانش هم نداریم ! 

ویا بقول معلم ثانی باب معرفت یا شناختشو نداریم ! 

حالا بمونه که مثلا در کتاب : 

زبان علم 

ی گفته شده که باب معرفت ، علم بحساب نمیاد ! و بماندم که بابی داره تحت عنوان : 

تئوری مجموعه ها ! 

خب ، اما باب یاد یا ذکر برای دونستن . 

خب گیریم که بقولی پشت دستش ، یادمون بیاد که حس و حافظه هم داشتیم و بعد این یاعلی و علم یا دانش آغاز شد ؟ 

می خوام بدونم وبعد رو ؟ خونه ی دانا رو ؟ که می‌دونه ، که پشت دستش بشه دونست , فقط خدا کنه یادش نره اگه خسارتی وارد شد . 

کافیه هنوز حافظه داشت تا بیاد آورد. 

بسم الله الرحمن الرحیم ، وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحاً ، فَالْمُورِیَاتِ قَدْحاً ، فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحاً ، فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً ، فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً ، إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ، وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ، وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ، أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ، وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ، إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّخَبِیرٌ .