مخاطب حرف :
سلام علیکم
... سْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، ... ، نَزَّلَ عَلَیکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَینَ یدَیهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِیلَ ، مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ ... .
اول تسلیت بگم ایام رحلت پیامبر صل الله علیه و اله و سلم ، شهادت امام حسن علیه السلام و شهادت امام علی ثالث علیه السلامو ، بعد هم اینکه در نوشته ی قبلی نقل قولی داشتم از امام چهارم علیه السلام به این صورت که درون گردشگاه هر بیرونی قرار داده نشه .
خب به تعبیر معروف کدوم گردشگر برگ عبور یا گذرنامه داره !؟ حالا اقامت نامه بمونه !
البته هرچند این پرسش اختصاص به حرف و نوشته ی اونم بعنوان یه حرف نداره ، ولی در مورد حرف گوینده ی اون دو چیزو پیش از اینکه بخواد یکی رو مخاطب قرار بده پذیرفته ، یکی گوش و حس شنوایی مخاطبشو ، و یکیم همزبون بودنشو .
البته در آموزش زبان ، مثل وقتی که مادر به کودکش داره زبونشو یاد میده ، شاید گفته بشه که بچه هنوز زبون باز نکرده به زبان مادری ، ولی مقصود از همزبونی فقط زبان مادری نیست ، بعلاوه آموزش زبان توسط مادرم مثل دیگر آموزش زبانهاس ، فرقش اینه که مادر مثلا آب رو نشون میده و میگه : "آب" ، و در دیگر آموزشهای زبان ، همین آب مادری به مثلا :"سو" بقول ما ترکا برگردوننده میشه .
... وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ... .
و یه چیزی رم بعد حرفش ، گوینده پذیرفته ، اونم اینکه مخاطبش سبک سنگین می کنه حرفشو ، حالا با چی ؟ خب با ترازوی خودش دیگه ! یعنی حرف خودش دیگه ! حتی اگه گوینده مادر باشه ! و ... .
ناگفته نمونه که گوینده لازم نیست مورد سومو بعد از حرفش بپذیره ، همینطور به ترتیب حس شنوایی مخاطبو و بعدش همزبونیشو ، همینطور مخاطبم ، ولی نه تنها مانعی نداره ، بلکه چه بهتر که مخاطب دم مرز به دارنده ی این سه نه تنها اجازه ی گردشگری بده ، بلکه هرکجا هم که بخواد اقامت بده ، حالا مثلا میگه حس ؟ حس ، میگه دل یا قلب ، دل یا قلب ، میگه ...
شب بخیر .
