سلام علیکم

تابلوی بیکاری !؟ :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 

... ، وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومُ مُسَخَّراتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ(نحل/12) ...   

... ، و رام کرد براى شما شب و روز و مِهر و ماه را و ستارگان فرمانبردارند به فرمانش همانا در این است آیتهایى براى گروهى که بخرد یابند ، ...  

ماه رمضان در آسمان که از نیمه گذشته ما را یاد ماه رمضان شبی می اندازد که نسبت تقارن با شکل امشبش دارد ، و شب شهادت مولود کعبه است ، که در مسجد و بهنگام برپایی بهترین کار فرقش شکافته شد ، آنهم در ماه رمضان و صبحدم شبی در آن برای ثواب بیشتر !

آقا امام سجاد علیه السلام در پاسخ پرسش آقازاده باقرالعلوم علیه السلام از سجده هایشان می فرمایند این کار کجا و کار امیرمومنان کجا !

امام علیه السلام در پرسش از این اینکه علالت بهترست یا جود ؟ پاسخی می دهند که ما را یاد حرفی انداخت که پیش از افطار از شبکه ی جهانی ! کلمه انداخت ؟ که ما را دعوت به فراگیری دینی کرد شبیه دین بعد پیامبر صل الله علیه و اله وسلم بود ! که بعد ایشان مثل کارشناس این شبکه جناب احراری ، هیچیک از امت پیامبر دنبال تسخیر  چیزی نبودند بحکم یا فرمان دین ! چراکه بقول ایشان دین با این کار ندارد !؟ وبرایشان رام نکرده !

و یاد فرمایش برادر حامد در رادیو جوان جمهوری اسلامی ایران هم انداخت ! که سر شب فرمود : ما که رفتیم ولی عشق قدّ آغوش خداست ، و بعد هم پیش از رفتن آغوش خانه اش را باز کرد برای حسن ها و دیگر دست اندر کاران برنامه ی آنجا که شب نیست ،  برای کاری در آغوش خانه ی ایشان که با آغوش باز دعوت شدگان روبرو شد ، البته برای خوردن سحری و گذاشتن لقمه ای در آغوش دهان ووو

بعد دعوت شبکه ی جهانی کلمه ، برای اینکه بیکار نباشیم اخبار شبکه ی یک جمهوری اسلامی را دیدیم که داشت اعتراضات کشورهای دیگر را نشان می داد ، معترضین بیکاران آن کشورها بودند ، نه کشور جمهوری اسلامی ایران ، چراکه جهت بیداری و شروع بکار جمهوری اسلامی ایران عرض کنیم که کارفرمای ما شکر خدا داربست را امروز بست و خدا بخواد امروز فرداست که مردای خونه مشغول کار بشن ، تازه بازم بیکار باشیم بیکار نیستیم که اعتراض کنیم !

چرا خودمان را در آغوش نامهایی مثل فتنه گر ، مخالف نظام ووو ، و دشمن دوست بیندازیم و خوراک رسانه های دشمن ، که افتخار معترض هم بما بدهند در شبکه هایشان ؟ مثل شبکه های جمهوری اسلامی ایران !

ووو ، و تابلوی آغوش با جیره و بی جیره مواجب اجنی ، آنهم برای بیکاری مواجب پرداز آنهم نه از سر عشق ، بلکه محبت و مهر زبان خود هم بماند ! همجنین واریزش بحساب نه دوستان و محبان ، بلکه عاشقان ، نه فقط خودی ، آنهمه لشگر ، که به عشق رهبر ... ، بلکه خارجی هم ، مثل جیره خواران دیگری !

تازه مگر آغوش مثلا خیابان هم رام است برای ما ؟ آنهم قدّ عشق ؟

راستی برای محبت و دوست داشتن یکی آغوش کدامیک از اعضای حسی را باز کنیم ؟ و کدام حس ؟ قدّ آغوش چیست این کار ؟ نه بغض و نفرت ، یا بی خبر از حس عضوی هم .