فراگیری چشم ما قسمت پایانی :
برای عزیزانی هم که برای نخستین بار چشمشان به اینجا افتاده باشد عرض کنم که حرف در فراگیری چشم ماست مثل همین که الان مشغول به آنیم در اینجا ، و اینکه چشم ما فراتر از همین صفحه ایست که چشم ما در آن به این عرایض بنده می افتد ، و همانطور در اینجا صفحه ای است که فراتر و فراگیر این عرایض بنده می باشد ، میان چشم ما و ما هم همین رابطه برقراست ، بعبارت دیگر ما فراتر از چشم خود هستیم .
خب فعلا کاری نداریم که فراتر از مثلا چشم ما حس ماست یا دل ویا ... ما ؟ بلکه فعلا با همین فراتری و فراگیری که در " جهان خارج " بقول مرحوم علامه ، به اصطلاح تا مقیاس " نانو" هم برقرارست و همینطور در جهان فراتر و فراگیرش یعنی چشم ما که ما فراتر از چشم و فراگیر آنست ، کار داریم .
یعنی از یک طرف در به اصطلاح جهان خارج می توان این را پیگیر شد ، و از طرفی هم در خود ، بعبارت دیگر این همان کاریست که علوم پیگیر آنند ، البته در عمل ، ولی در حرف حرف دیگری می زنند که خلاصه اش بعرض رسیده که عبارت از راه و روش تحقیق و پیگیری ایشانست که بعنوان منطق یا این چیه متد از آن نام می برند .
بعبارت ساده و روشن اینکه دستاوردهای علوم از طریق منطقی که می گویند حاصل نشده بلکه از طریق مثل همین فراگیری چشم ماست و در تمام علوم هم از همین طریقه سیر شده که دستاوردی بدست آمده .
یعنی اختصاص به علوم دینی و غیر دینی هم ندارد ، که ان شاء الله الرحمن الرحیم در بحث فراگیری دینی هم خواهیم گفت که پروردگار عالمیان چه جهان خارج و چه جهان فراتر و فراگیرش یعنی عضو ، حس وووی ما فراتر و فراگیر ماست .
ولی فعلا حرف از علما و دانشمندانی است که نه تنها از جهان خارج بلکه از ما هم حرف می زنند و حرفشان فرق دارد باعملشان ، در حالیکه قاعدتا گویا فراتر از ما و فراگیر ما هم هستند چه رسد به جهان خارجی که چشم ما هم بر آن می افتد مثل چشم ایشان !؟
الله اکبر و لله الحمد علی ما هدینا
