سلام علیکم .

عبارت فوق الذکر را نه تنها بنده یا شما بکار برده ایم ، بلکه بگوشمان هم خورده که مثلا دکارت فرانسوی گفته که : من فکر می کنم ، ... .

مقصود این نیست که چه می کنیم ؟ چراکه این را پرسیده ام و هنوز هم این پرسش بقوت خود باقیست و انشاء الله پاسخها را هم بوقتش جمع بندی می کنیم .

بلکه در این فاصله امروز می خواهم این را بعرض برسانم که مثلا در تفسیری نمونه که نقلش گذشت دیدیم که گفته شده  : فکر کردن ذاتا کار خوبی است اما به شرط اینکه در مسیر حق باشد که گاه یکساعت آن فضیلت عبادت یکسال، و حتی یک عمر را دارد، چرا که همان یک ساعت می‏تواند سرنوشت انسان را به کلی دگرگون سازد، ولی اگر فکر در مسیر کفر و فساد و شیطنت به کار گرفته شود مذموم  نکوهیده است، و فکر کردن ولید از همین نوع بود.

حالا کاری نداریم به اینکه آیه ی : ( انه فکر و قدر ) اولین آیه ایست که از ( فکر ) یا اندیشه در آن حرفی بمیان آمده که به اصطلاح کلمه یا ترکیبی تازه باشد که نیاز به تعریف دارد یا نه اولین آیه نیست و مفسر در جای خودش به تعریف آن پرداخته .

ولی آیا وقتی مثلا بنده یا شما فکر می کنیم ویا شخص مورد نظر در آیه هم که قرآن می گوید فکر کرد ، کاری جز این کرد ؟ و آیا همانطور که در تفسیر مذکور دیدیم این کار ( حداکثر ) دو حالت دارد ؟  یکی مثلا مثبت : ( که گاه یکساعت آن فضیلت عبادت یکسال ، و حتی یک عمر را دارد ) ؟ و یکی هم مثلا منفی که : ( فکر کردن ولید از همین نوع بود ) ؟

بعبارت دیگر آیا دو نوع فکر داریم ؟ مثل دو نوعی که گفته شده ؟

بازهم ناگفته نماند که موضوع همانست که بقوت خود باقیست و پس از آن می توان رفت سراغ اینکه فکر یا اندیشه بر چند نوع است .

با امید به همفکری شما ، فعلا خدانگهدار .