زبان پژوهش :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، حم ، وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ، إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیلَةٍ مُبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ ، ... .

سلام علیکم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، الم ، تِلْکَ آیاتُ الْکِتَابِ الْحَکِیمِ ، هُدًى وَرَحْمَةً لِلْمُحْسِنِینَ ، الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ یوقِنُونَ ، ... .

خدا رو شکر که یه بار دیگه به شبهای قدر رسیدیم ، به اولین شب ، شب نزول قرآن ، که امیدوارم به شب درک و دریافت این بارشم برسیم ان شاءالله ، البته بقول نیلوفر گرامی " قیمتی " تر از سال گذشته . 

چراکه سال گذشته هم درک و دریافتی داشتیم ، حالا چفدر ؟ مثلا به قدر و اندازه ی یادآوریش ، مثل مطلبی که نیلوفر گرامی به نقل از دیگری برامون یادآوری فرمودن .

خب برا چی ؟ آیا برا اینکه ما هم برا دیگری یادآوری کنیم ؟ یا هی برا خودمون !؟ خب آخرش چی ؟ 

یا می خوان ما بهش فکر کنیم و بیندیشیم ؟ 

مثل اونچه که به زبون آورده میشه ، از کتاب خدا گرفته یا هر نوشته یا گفته ای ، حالا بقول اون برنامه ی معرفت تلویزیون نازل شده از علم و دانش گوینده یا نویسنده اش ؟ یا عالی ترین درک و دریافتش ؟ که درک و دریافتی علاوه بر علم و دانشم داشته باشیم ، یا نازل ترش ؟ نه نازل تر از علم و دانش فقط ، بلکه نازلتر از یادآوری حافظه هم ، حتی حافظه ای که دستاوردش درک و دریافتی جمعی حواس باشه و مثلا از طریق شنیدن گوش باشه که به زبون آورده ای رو درک و دریافت کرده ، یا مثلا چش که نوشته ی اونو درک و دریافت کرده ، اون به زبون آورده رو میگم .

حالا چه به زبون آورده ، بقول اون برنامه ، دونسته رو به زبون آورده باشه ، یا عالیتر و یا نازلترشو ، نازل کرده باشه برای گوش یا چشمون . 

برا چی ؟ خب برا اینکه بشنویم ، ببینیم ، ولی فقط همین ؟ بدانیمم همینطور ! حتی اگه گفته نشده باشه ، که گفتم شده ، این دیدن و شنیدنم علم یا دانشه .

خب بعدش چی ؟ یعنی بعد دونستنش چی ؟ همونطور که پرسیدم : آخرش چی ؟ حالا بزبون آوردنش ، برا دیگری هم نه ! برا خودمونم ! بمونه ! 

چراکه آیا مثلا وقتی بگوشمون رسید و شنیدیم به زبون میاد و میاریم ؟ یا مثلا بچش اومد و دیدیم ؟ ویا هردوش ؟ و جمعی ایندو ؟

حالا چه بینایی جامع شنوایی باشه ، و چه جامع ایندو .

خب ، حالا نیلوفر گرامی ، که فرمایش ایشون بعنوان مثال است ، پس از شنیدن ، یا دیدن و یا جامعه ایندو اون فرمایشو بزبون آوردن ؟ البته نه برای دیگری ! چراکه فرمایش ایشون برای ما ، همونطور که گفته شد ، قدر و قیمت یادآوری رو داره ، اونجا که گفتم : یه سومی اظهار فرمودن ، کریمانه .

یعنی قدر مسلم ارزش و "قیمت" یادآوری رو داره ، حالا ارزش فکر و اندیشه و عالیترش جای پژوهش داره . 

منتها چه پژوهشی ؟ چراکه یادآوری شده ، بتبع محقوظ بوده ، حالا قبلش مقلوب و محسوس ، یا بقول مثلا مرحوم علامه مجرد و محسوس بوده ، بمونه .

پس اگر روند پژوهش و الگوریتمش ختم به یادآوری نشه ، پژوهش دیگه پیشرو داریم ، حالا اون چیه و به چه زبونیه ؟ بمونه . 

چراکه نیاز نه تنها به "همفکری" داره ! بلکه پیش از اون به "همزبونی" ! البته همزبونی فکری ، نه مثلا همزبونی قلبی و دلی ، در "همدلی" مثلا .

که امیدوارم مثل فرق مولا در صبحدم امشب شکافته نشه به مثلا : "قیمتی" و "هرقیمتی" و اونم "بی قیمتی" ! که شده ! کجا ؟ درست همینجا ! پژوهش فکری رو میگم ! زبان علمو میگم ! 

اونم درد آورتر از شکافتن فرق مولا ! چراکه ای کاش مثل اون یه متفکر ، یه عالم یا یه دانشمند خودی اینکارو کرده بود ! بلکه از قدیم و یونان باستانش گرفته تا عصر حاضر ، به زبون آوردش نه تنها به اصطلاح مسلمان ، بلکه ایرانیم نبوده ! و متفکر و عالم و دانشمند ایرانی مسلمانم مثل نیلوفر گرامی نقل قول کرده ! و اگرم بهش فکر کرده به زبون اون فکر کرده !

البته نقله که جدیدشو یه ایرونی به زبون آورده ! ولی گفتم که : "جدیدشو" ! 

:"نماد" پایانی 

قسمت اول :  تاریخچه ی حرف 

بسم الله الرحمن الرحیم ، قل ... 

سلام علیکم برادر 

اول اینکه چرا پارسی بلاگ به سختی باز میشه ؟ بچه ها بزور یه نرم افزاری که میگن سرعت اینترنتو بالا می بره ، برام بازش کردن . 

بعدهم اینکه فکرمی کنم تو مجالس ماه محرم شاید بگوش خورده باشه که آقا اباعبدالله علیه السلام فرموده باشن که : لقمه ی حرام شکمهارو پر کرده که حرف بگوش نمیرسه !

اینو برا این گفتم می خوایم تاریخچه ای از صفر شامی کبابی رو که تو مدرسه جلوی احمد و اکرم گذاشتن که بین خودشون تقسیم کنن ، و بهر کدومشونم همونقد ! برسه و لابد میل هم کردن ! بگم .

ولی بازم یه حرفی از آقا باقرالعلوم علیه السلام بهمین مناسبت بد نیست یادآور ! شوم ، چراکه فکر نمی کنم اینم بگوش نرسیده باشه ، البته نه فقط از باب یکی از موارد یادآوری بقول استاد شهید مطهری ، که می فرمایند یادآوری یه چیز یه وقت برا اینه که اونو نمی دونیم ، یه وقتم برا اینه که می دونیم ولی فراموش شده .

بله آقا در تفسیر انظر الی طعامک فرموده اند : نیگا کنین ببینین چی می خورین ، مثل همون صفر شامی کبابی که بخورد احمد و اکرم در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران داده شده و میشه ! و داده خواهد شد ! چرا ؟ حالا میگم .

خب ، اما تاریخچه ، خب منکه یادم نمیاد حساب کتاب قدیم ، مثلا ابجد اونو ، البته مثلا یه کتابی رو دیدم که بجای شماره ی صفحه هاش با ارقام 1 ، 2 ، ... ، از حروف ابجد استفاده کرده بود ، ولی زمان ما هنوز ریاضیات جدید نیومده بود ! به کجا !؟ خب معلومه دیگه ! ایرانو میگم ، حتی زمان شاهم خبری از اون تو مدارس نبود ! بعد انقلاب اسلامی اومد ! 

چی اومد ؟ یادم میاد در دوران دانشجویی ، اوایل دهه ی شصت ، تو یه کتابی که اسمش زبان علم ! بود دیدم که نه تنها ما ، بلکه در اونجایی هم که از اونجا ریاضیات جدید اومده به ایران ، خبری از صفر نبود ، حتی بدون بشقاب  ! 

نخستین بار یه دانشمند هندی اونو کشف کرد و به اسم خودشم ثبت شد . 

حالا کی ؟ تاریخش یادم نیست که تو اون کتاب نوشته بود ، ولی به قرون وسطی و رنسانس و انقلاب صنعتی در اروپا نمیرسه ، مثلا به قانونی که میگه 1 اولین عدده و قبلش عددی نیست ، چراکه که بعد رنسانس بوده این قانون . 

همین چهل پنجاه سال پیشم که من مدرسه رفتمم این حرفا نبود ! کدوم حرف ؟ خب زبان علم و دانش و میگم دیگه ! صفر یکو نمیگما مهندس ! زبان علم و دانش و میگم ! علم دانشا مهندس ! نه فقط مثلا ریاضی فیزیک ، مهندسیش ووو ش ! علم و دانش ! 

مثلا چی ؟ مثلا هموناییم که خدا آموخت به آدم و آدم شد جانشین خدا روی زمین ! ولی فرشته ها ظرف فراگیرش نبودن ! ولی آدم بشقابشو داش !