نظرات ياداشت من ... - خانه ي خانواده

سلام آقاي يزدي.

اول به دعاي برادرمان محمد حسين آمين ميگويم.نظرم اين است:در اين دنيايي كه حق و باطل به هم پيچيده شده اند.تشخيص حق از باطل در هر جايگاهي در هر لحظه اي راهنما مي خواهد كه ما را به سويش راه نمايي كند.العقل ما عبد به الرحمان واكتسب به الجنان.چه راهنمايي قابل اعتماد تر از عقل ؟در جايي كه تشخيص شرك در دل مومن از راه رفتن مورچه اي سياه در تاريكي شب روي سنگي سياه هم دشوارتر است.چه نياز داريم ؟خودمان را بشناسيم.بدون سلاح عقل ،ما خودمان را هم گول مي زنيم.به دليل نشناختن خودمان،خودمان مي گوييم و خودمان هم باور مي كنيم.در تاريخ اسلام هر جا عاشقي بوده، زبانزد بوده در عقل .چون عاقلِ عاشق است كه راست مي گويد .عاشق ترين هاي بشريت 14 معصوم ع اند ،كه همان عاقل ترين افراد بشرند.عاشقي كه شناخت ندارد،و از خودش هم فريب مي خورد،كجا مي تواند ايمانش را از دستبرد دنياي زر و زور و تزوير حفظ كند تا در صف ياران آن حضرت در آيد؟

پاسخ

عليكم السلام برادر . بله همانطورست كه شما فرموده ايد ، يعني بنده هم فكر مي كنم همينطورست . مثلا همان اول كه فرموده ايد : به دعاي برادرمان آقا محمد حسين آمين مي گويد ، خب معلوم است كه كي مي گويد ؟ من مي گويد ، ايشان ، شما و بنده مثلا ، دعا كننده هم ما هستيم . حالا اين ( من ) عقل دارد ، فكر دارد ووو ، كسي هم نمي تواند بگويد كه دل هم ندارد ، حس هم ندارد و اين ( هيئت ) هم كه سر تا پايش به چشم مي آيد . هركدام از اين ها هم يه كاري دارند مثل كار همان چشم كه عرض شد و هيئت عقل ، فكر ووو لغايت همان هيئتي كه بچشم مي آيد ( من ) است . اين من دعاكرده و آمين هم مي گويد . خب اين يه مهندسي مختصر از من ، يه معرفت يا شناخت از من ، تا بعد بريم ببيند ! كه كي ببيند ؟! كي مي بيند ؟ و بقول برادمان كي منتظرست ؟ كه انشاءالله آقا بيايد ؟