للحق

سلام استاد

و سلام دكتر

خب بله حرف شما كاملا درسته و قبول دارم

اما ما تا چه اندازه مي تونيم به فكرمون اعتماد كنيم؟

مي گيد كه با توجه به تفكرمون انتخاب مي كنيم كه تقليد كنيم .. چون مثلا وقت يا حوصله ي ياد گرفتن بعضي مسائل رو نداريم .. وكلا هيچ كس وقت ياد گرفتن همه چيز رو نداره و اگه من مريض بشم بدون هيچ شكي با توجه به تفكر خودم كه شماي دكتر بهتر از من مي دونيد به حرفتون گوش مي دم ..

اما تو مسائل اعتقادي و انجام كارهاي روزمره و به ظاهر عادي ..

هر كسي براي خودش طرز فكري داره .. ممكنه من بگم كه نه ..اينجا فكر خودم مي رسه به اين كه فلان كار خوبه يا بده .. ديگه برام مهم نيست كه مثلا مرجع تقليدم چي مي گه .. چون تفكر من اينجا اينو مي گه...

آيا مي تونيم همچين چيزي بگيم؟ ايا اين درسته؟

و به قول خودتون مرز تقليد كجاست؟

شايد من فكر كنم مثلا توي فلان مورد فكر خودم كافيه احتياج به عمل به نظر مجتهد كه شايد نظري غير از نظر من باشه ندارم..

اگه اينجوري باشه كه ..

نمي دونم

نظر شما چيه؟؟

يا حق