سلام.
همين تفكر من ميگه اگر مجتهد من به من توصيه اي خلاف بديهيات عقلي بكنه من حرفشو گوش نمي دم.اگه توصيه ي پزشكي بر خلاف علم پزشكي بكنه حرفشو گوش نمي دم! كه هيچ تو صلاحيتش شك مي كنم.اگه اين مجتهد با علوم ديني آشناست كه نمي تونه نظريات پزشكي بده.در مسايل ديگه هم همينطور.حرف مجتهد در دايره ي معلومات خودش جايگاه داره.فرضآ اگه يك پزشك كه اطلاعي از برنامه نويسي كامپيوتري نداره به بيمارش چند تا توصيه تو اين موضوع بكنه، بيمار بايد حرفشو گوش كنه؟ اين درباره ي همه ي علوم صادقه.يعني مجتهد نبايد تو هر موضوعي از باب مجتهد بودنش دخالت كنه.مثالش رو هم كه گفتم.اگه هم دخالت كنه عقلآ الزامي براي مقلدش پيش نمي آره.
