سلام .

به نظر من اگه دين ما در همه چيز نظر داده براي اينه كه وصل به منبع علمه.اين به اين معني نيست كه مجتهد هاي ما وصل به منبع علمند.اگر كسي اين ادعا رو بكنه بايد جواب هر سوالي در هر رشته اي رو بدونه. چنين چيزي هم محاله.پس اول از همه مجتهدان ما جواب خيلي از سوالات در زمينه هايي غير از دين رو نمي دونند.تو خيلي از مسايل ديني هم اختلاف نظر دارند.پس درست كدومه؟اگر تو بعضي مسايل هر مجتهدي يه حرفي ميزنه يعني چي؟يعني اگه قراره يكي درست باشه، بقيه درست نيستند!اما باز به نظر من سطحي نگري است اگر هدف از دين را ما در اين ظواهر خلاصه كنيم دين با عمق جان و عقل كارها دارد .ريشه بايد درست شود تا شاخه ها و گل ها رشد كنند.ريشه عقل ماست و روح ماست. گوش دادن با مجتهد به معني تعطيل كردن حجت دروني يا عقل نيست.گوش دادن به مجتهد براي بارور كردن حجت دروني هم است.قدر داني از نعمت اين نيست كه ما نعمتي را به پاي نعمت ديگر قرباني كنيم.خبرگان منتخب شما حتي درباره ي ولي فقيه وظيفه ي نظارت عقلي دارند.چرا؟ چون هر كسي در معرض خطاست.ما 14 معصوم كه بيشتر نداريم.مجتهد ميتونه نظرش خطا باشه.البته اگر علت اين خطا سهل انگاري نباشه عقوبت نميشه.اين براي من يعني كه عقل من در مسايل علمي ديني به مجتهد فاضل و عادل اقتدا مي كنه .اما در ساير مسايل، مجتهد هم مثل منه.مثلآ من الان در پزشكي و در شناخت فرهنگ غرب و افكار عمومي غرب به مجتهد خودم مشاوره هم ميتونم بدم.چون ميدونم كه به اندازه ي من اطلاع ندارند.شما هم در رشته ي خودت.نظر شما غير از اينه؟