خدمت آقاي شراره ها:

ضمن تبريك روز عيد سعيد قربان و تشكر از جواب جنابعالي

با فرض اينكه زمينه هاي ژنتيكي افراد در ديدن پديده ها و قضاوت كردنشان راجع به يك مساله (حقيقت) تاثير ناخودآگاه دارد قضاوت در مورد افراد بسيار تحت الشعاع قرار مي گيرد.اگر اين قضيه درست باشد دو فرد با ژنتيك متفاوت كه يك كار انجام مي دهند يكسان پاداش نخواهند گرفت.براي مثال كظم غيض براي فردي كه ذاتآ خوي ملايمي دارد با فردي كه ذاتآ (منظور به طور ژنتيكي) عصبي مزاج است يك پاداش ندارد.با عميق تر شدن در اين برداشت كه به نظر صحيح هم مي آيد به اينجا خواهيم رسيد كه ما انسانها هچگونه صلاحيتي در قضاوت راجع به افراد نداريم.تنها مي توان راجع به كار افراد از ديدگاه خودمان قضاوت كنيم. نه روي خود افراد. تنها كسي مي تواند راجع به افراد قضاوت كند كه از طبيعت و آفرينش افراد و خصوصيات ارثي آنها مطلع است .به عبارتي فقط خالق هستي است كه مي تواند و نه هيچ كس ديگر.اين يعني يك تحديد نظر واقعي براي اكثر قضاوت هاي معمول ما در باره ي افراد.به خصوص افرادي كه در برخوردهامان به نوعي آنها را مقصر مي پنداريم و خودمان را بر حق.