سلام علیکم

ابتدا تشکر کنم از مسافر عزیز و گرامی که مطلبی را نقل کرده اند شاهد بر عرض بنده که عرض شد نه تنها این ور بلکه آنور آب هم خبری جز همین نیست که ایشان بعنوان نمونه ذکر کرده اند .

بعد هم تشکر از صاد عزیزم که پرسشی را مطرح کرده اند که اگر پیش از رفتن به مدرسه نادان باشیم آیا بعد از رفتن دانا هستیم ؟ یا هنوز هم نادانیم ؟

نسبت به فرمایش مسافر عزیز و گرامی عرض کنم که پامنبری ایشان ، آقای الهی قمشه ای را عرض می کنم ، هم باید بنا را بر نادانی بگذارد همانطور که دانش آموزی هم که صاد عزیز بعنوان مثال فرموده اند باید نادان پا به مدرسه بگذارد ، حالا خود ایشان و همینطور آموزگار دانش آموز هم همین وضعیت را داشته اند ؟ بماند ، چراکه آنوقت پای اساتید ایشان پیش کشیده می شود و خلاصه یکی دانا بوده که به نادانی درس داده ! یعنی او دیگر بنا را بر نادانی نگذاشته !؟

خب می بینیم که حرف این نیست که بنا را بر حداکثر دو گذاشته باشند ، چه با منطق قدیم و چه جدیدش ، یعنی همان که در یکی دو قسمت قبلی عر ض شد که هرچند حرف از ایجاب و سلب ویا صفر یک است و ظاهر قضیه دو رقمیست ولی سنگ بنای هم منطق جدید یک رقمیست و هم منطق قدیم هرچند هم که بجای سلب و ایجاب حرف از ایجاب و سلب زده شود .

خب عرض شد که جز این هم امکان پذیر نیست ، منتها مسئله این می شود که این یک رقم رقم صفر یا سلب قدیمش می تواند باشد ؟ مثل همان که مسافر عزیز و گرامی نقل قول فرموده اند ؟

ضمن اینکه دیدیم طبق نظر استاد شهید مرتضی مطهری ، که اگر نگوییم نظر دیگر ممتفکرین و همینطور متفکرین اسلامی هم همین است ولی می توان گفت ایشان از پرچمداران حکمت متعالیه بحساب می آیند ، ما حتی دارای این چیه ذهنی نادان هم نیستیم بلکه فاقد این هم هستیم ، بعبارت دیگر بقول ایشان در ذهن سازی است که این چیه ذهن نادان ساخته می شود ، البته در این نظر هم بنا بر فقدان گذاشته شده که همان سلب قدیم و صفر جدیدش می باشد .

برای لمس بهتر مطلب یک مثل می زنم تا ببینیم که چقدر سرتاپای ما را این ادعا فراگرفته و با آن کنار آمده ایم .

ببنید مثلا شما که با این چیه کامپیوتر یا بومی شده اش رایانه سر و کار دارید برایتان پیش آمده که مثلا یک این چیه نیوفلدر یا پوشه ی جدید باز کنید ، خب گفته می شود که این که باز شده تهی ، صفر یا خالیست ، البته گفته نمی شود که این یک صفرست که مثل حرف منطق قدیم باشد ، نه می گویند صفر یکی است که آماده ی کارست ، مثل همان ذهن پامنبری مثلا آقای الهی قمشه ای و یا دانش آموزی که به مدرسه می رود که آماده ی کارست که عبارتست از علم یا دانش آموزی .

در حالیکه نه آن پوشه خالیست و مبنای کاری در این چیه کامپیوتر و نه هیچ و پوچی پا به مدرسه می گذارد ، بلکه همانطور که آن پوشه برنامه ریزی شده ( دقت بفرمایید ) برای کاری ، دانش آموز هم بی برنامه نیست ، مثل طراح آن پوشه این هم طرحی دارد آنهم طرحی خدایی برای فراگیری علم یا دانش .

خب عرض شد که فاقد این طرح و برنامه هم اگر گفته شود فرقی نمی کند .

بله این درست که ما از شکم مادر که بدنیا آمدیم چیزی نمی دانستیم و یا از دامن خانه که پا به مدرسه بگذاریم چیزی که در آنجا فراداده می شود را ندانیم ، ولی این یعنی ما ؟

حرفی که در مراکز علمی ما زده می شود این است ! آنهم سلبی آن در حالیکه باب دانش علیه السلام می فرماید : توصیف ما به دانایی هم غیر از ماست ، چه رسد به وصف نادانی ، چراکه : "هر موصوفی شهادت می دهد که غیر صفت است و هر صفتی هم شهادت می دهد که غیر موصوف است " .