سلام علیکم . 

چرا با سلامی دوباره : 

خب گوشی که باهاش می نوشتم ، روش آب ریخته شده بود و دادم تعمیر و بعدشم دادم به یکی و رفتم یه گوشی دیگه خریدم . 

تو گوشی قبلی رمز های ورودی به اینجا رو ذخیره کرده بودم و تو گوشی جدید رموز رو فراموش کرده بودم ، به مهندس فخری عزیز ، مدیر پارسی بلاگ پیام دادم و قضیه رو گفتم . ایشون رمز جدیدی رو بهم داد و تونستم که خدمت برسم برا عرض ادب و سلامی دوباره . 

مسئله این بود ، گویا هنوزم هست ! این که گفتم بیش اونکه منتظرش بودم طول کشید ! 

خب با جاهایی مثل تلگرام ووو ، و حتی ایرانیشم و جمهوری اسلامیشم ! اینجا دیگه حال و هوای گذشتشو نداره ! 

یادش بخیر ! و گفتم با سلامی دوباره دست بکار بشم ! گویا دنیا و اینجا هم بتبع عوض شده ، خب منم بتبع ؟ یا ... 

شکر کامل : 

مطلبو می خواستم تو محرم و روز علی اصغر قلمی کنم ، خب نشد , که تقدیم بچه های غزه کنم ، ولی ! داستان ، یا سریال قربانیای بی گناه جنگا و درگیریا ادامه داره ! 

تقدیم می کنم بهشون ، هرکجا که هستن و گویا خواهند بود ! خصوصا به هرچه شیرخوارترشون ، که دست پای فرار بمونه ، ولی زبون چی ؟! چی میگن !؟ 

جالبه ؟ نه ؟ که گفته شده و میشه و منم بگم زبون اونا هستم !!؟؟  

خب ، ظهر جمعه گذشت و برم سر اصل مطلب ، و برا خالی نبودن عریضه ، که تو محرم بگم که در مسیر رفتن امام به کوفه ، تو نامه ها و دعوت نامه ها که می رسید ، تو یکیش پرسشی مطرح شده بود به این مضمون که : 

تو اینجا (صمد) رو مثلاً بی نیاز ووو معنا می کنند ، و نظر امام خواسته شده بود . 

اباعبدالله کتبی پاسخ داد : 

چون بشر نمی تونست صمد رو معنی کنه ، خدا معنی کرد : 

... ، لم یلد و لم یولد ، ولم یکن له کفوا احد . 

فعلا به همین بسنده کنم که حرف از سه چیزه , که برا بشر قابل فهمه . 

یا فهم بشر همین سه چیزه ، یلد ، یولد و کفو ، و صمد این سه نیست . 

اینم بگم که این عوض نشده ، در عصر مثلاً تلگرام ووو ، و بتبع ایرانیشم و جمعه

وری اسلامیش .