سلام علیکم
نوحه خوانی در مراسمی بعد عاشورا ی امسال میخواند : فریاد یا محمدا ، تازه شروع شده عزا
چراکه در این روزهایی اهل بیت رسول خدا در اسارت است ، ولی آخرش این اسیران هم به مدینه بازگرداننده میشوند ، مانند اسیران جنگ تحمیلی که بازگشت داده شدند به دامن میهن ، حالا کی اسیران جبهه ی فرهنگی از اسارت علم یا دانش غرب آزاد می شوند !؟
البته بنده دعا نمی کنم که هر اسیری آزاد شود ! چراکه دعا می کنم آنکه در بند نام خداست خدا نکند که آزاد شود ! مگر اینکه بقول خواجه ی شیراز گفته شود : ... ، من از آن روز که در بند توام آزادم .
در میان این نوشته وقفه ای رخ داد و این وسط مطلع شدم که سندی می خواهد رونمایی شود که نظام آموزشی ما را تغییر می دهد ، که باز گردد به همان شکل سابق شش سال ابتدایی و شش سال متوسطه و دبیرستان زمان ما ، که بقول مهمان برنامه ی گفتگوی خبری در بیشتر کشورهای دنیا معمول بوده ، مثل زمانی که بنده این دوران تحصیل را می گذراندم ، یعنی پیش دوران تحصیل ولیعهد آنزمان ، وهم بقول ایشان هم اکنون در دنیا معمولست .
البته مهمان دیگر این برنامه یعنی وزیر آموزش و پروش این را هم فرمود که در این سند فقط این تغییر نیامده بلکه آموزش و هم چنین پرورش ما بر اساس : قرآن ، روایت ... ، خواهد بود .
لابد درست مثل حکومت ما که هرچند گفته می شود شکلش جمهوریست ولی محتوایش اسلامیست !؟ چراکه شکل و شمایل نظام آموزشی قدیم ما ازدبستانش گرفته تا دبیرستانش و حتی دانشگاهمان هم نظامی برگرفته ازغرب است که جایگزین مکتبخانه های قدیمش شد ، که از محدودترینش در یک خانه ، محل ووو گرفته تا وسیعترش در سطح کشور ما هم ، هم نقش حوزه را داشت و هم دانشگاه فعلی را ، و مواد درسی در آن هرچند متنوع بود ولی تقسیم به علوم فعلی که ویژه مدارس علوم دینی مثل حوزه ی فعلی ما باشد و همچنین علومی دانشگاهی نمیشد که یکی از شاخه هایش هم مثلا علوم انسانی باشد ، که موضوع بحث ماست .
حالا بماند که دراین سند اسارتی که امروز بدست ریاست جمهور جمهوری اسلامی ایران رونمایی می شود ، بقول وزیر آموزش و پرورشش اسارت خانواده ها هم آمده ، چراکه ما یک آیة الکرسی خواندیم ، و مسلما مثل مهمانان برنامه ی گفتگوی خبری هم که از این کارها کرده اند فوت کردیم ، و چه مانعی هم دارد که مثل آنکه دورکرسی شورای انقلاب فرهنگی و یا وزارت آموزش و پرورش این کار را می کند در حد وسع کرسی خانواده ی خود که گویا در این سند نقشی دارد با توجه به اینکه در این آیة آمده : ... یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ ... ، دور خود پف کنیم ؟
ولی آیا اینهم بماند که در خروجی این نظام و هریک از مقاطع ابتدایی ، متوسطه و دبیرستانش کرسی احاطه به چه چیزی گیر دانش آموزش می آید ؟ که بی چون و چرا تن به این اسارت داد ؟ چراکه برای ما هم مثل مجری برنامه ی گفتگوی خبری شبکه ی دو ی سیما ! هنوز این سند رونمایی نشده که !؟ که نخوانده امضایش کرد ! و یا مثل ایشان در باره اش گفتگو ! مثل گفتگوی ایشان !
آری ! وقتی به مجلس خبرگان رهبری رای داده شد ، دیگر حتی لازم هم نیست که به رییس جمهوری هم رای داد که امروز از سندی رونمایی کند که نیازی به امضای ما هم داشته باشد .
پس بماند ، ازوقفه پوزش می خواهم وبرویم سر بحث که : من از آن روز که در بند توام آزادم .
البته نه اینکه : حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی ، که با مثلا هزینه تحصیلی رایگان ! یا انتفاعی و غیره اش از علم یا دانش در این سند هم روی برنگرداند ، و به سندی قانونی تن نداد و برای رسیدن به اهداف چشم اندازش نقش معین شده ی خود را ایفا نکرد و ...
چراکه بندگی که فقط از ترس نیست ، یا برای پاداشی ، بلکه بقول امام علی علیه السلام از سر آزادگی هم هست ، حالا بقولی از سر مثلا این چیه ( عشق ) و مثلا عشق به نظام بماند .
و یا از سر تقلید که مقصود صدق عزیز در نوشته اش از اینکه : ... از بچگی بما یاد داده اند که اول کارها بسم الله الرحمن الرحیم ... ، که سند بندگی را نخوانده هم امضا کرد . چراکه بندگی خدا واقعیت دارد ، علم یا دانش و آموزش و پرورش ما در توسعه ی کرسی بندگی نقش دارد ، نه اینکه امضایش می کند ، مثل بقول استاد شهید مرتضی مطهری شهادت در تشهد نماز است که حکایت از آگاهی ما به لا اله الا الله است نه اینکه با شهادت ما خدا یکی شود . ...
