بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ، ... ، فَکَانَ قَابَ قَوْسَینِ أَوْ أَدْنَى ، فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ، ... .

سلام علیکم

نخستین آشنایی ما با نوشته ی خدا (2) :

در نخستین آشنایی قسمت قبل هرچند حرف از خودمان زدیم ولی بیشتر در رابطه با اختلاف زبان مادری بود و عربی بودن زبان نوشته ی خدا در قالب کلمه ، آیه ، سوره و القرآن العظیم و سوره ی توحید در آن که حضرت سلمان محمدی علیه السلام چون گفته شده بود این سوره یک سوم قرآنست ، وهرشب سه بار آنرا می خواند ، ادعا کرده بود که هرشب قران را ختم می کند و می خوابد و ... .  

نخست زکاة نگاهی به نوشته ی قبل :

بعبارت دیگردرآشنایی فهرست واری که با نوشته ی خدا داشتیم ، البته تا کلمه الله که بزرگترین کلمه نوشته ی خدا است و برعکس نوشته های ما فقط خواندنی است و از این حالت در آوردنش مخصوص نویسنده ی آنست که گفتیم باعبارت "الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ" از آن حالت در آورده نویسنده اش ، همانطورکه با سوره ی حمد نیز آیه ی اولش را که به جانشینی بزرگترین آیه ی نوشته ی خدا ، وبشرح ایضا قرآن العظیم سوره حمد را ، و بعد هم قرآن العظیم را نماز خوانی که سوره ی توحید نمازش را فقط به عربی نمی خواند ،  بلکه کلمه ی الله یا واژه معادل آنرا که می گوید معادل  خدایی باشد در این سوره نوشته شده ، چراکه این سوره هم کلمه الله را که در آیه ی نخست آن جانشین بزرگترین آیه ی نوشته ی خداست از حالت فقط خواندنی در می آورد .

 بعبارت دیگر نه تنها کلمه الله که بفرموده خدا الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ است ، بلکه علاوه بر ایندو هرگویه ی جانشینش حتی الله عرب گو ، چه رسد به معادلی عجمی برای آن ، نیز وقتی معادل محسوب می شود که با نوشته ی خدا در سوره ی توحید معادل باشد ، بعبارت دیگر این سوره است که کلمه ی الله را از فقط خواندی در می آورد ، همچنین کلمه ی رحمان و رحیم را ، نه فقط زبان عربی ، بله این سوره به زبان عربی است ، وبرهمه منجمله برعجم نیز واجب است که آنرا در نماز به عربی بخوانند ، ولی نه معادل حتی کلمه الله که نیازمند نوشتن "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ" برایش باشد .  

البته نکات دیگری هم هست ، وانشاءالله به مناسبت بحث زکاة آن واریز می شود ، مثلا نقش سوره حمد در فهرست نوشته ی خدا ، چراکه صرف نظر از واجب بودن سوره ی آن در نماز که هرنماز گذاری می خواند ، ولی باز آیا با بِسْمِ اللَّهِ ؟

بعبارت دیگر بِسْمِ اللَّهِ این سوری جانشین کجای بزرگترین آیه ی نوشته ی خداست ؟ که آنجا را از فقط خواندنی در بیاورد ؟

نکته ی مهمتر که متناسب با ادامه ی بحث نیز هست کلمه ی اسم و باء در قسمت نخست بزرگترین آیه ی نوشته ی خداست ، که بعنوان کلمه بحساب آید نه حرف ، چراکه اگر در آشنایی با نوشته ی خدا با حرف خدا هم بخواهیم آشنا شویم ، آنوقت خدا در نوشته اش حرف زده و آشنایی با حرف خدا ، ولو در قالب کلمه ، یا آیه ویا سوره مطرح است .

مهمتر از این طرف مخاطب نوشته است ، ولو اینکه نام برده نشده باشد ، مثل همان نوشته ی حضرت سلیمان نبی علیه السلام به ملکه ی سبا که دیدیم بسنده کرده به نام خود و در "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ" آنهم بسنده شده به نام خدای رحمان رحیم ، ولی در سوره حمد فقط بسنده نشده به  الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ، الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، مَالِکِ یوْمِ الدِّینِ ، خب : إِیاکَ نَعْبُدُ وَإِیاکَ نَسْتَعِینُ ،

  اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ، صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ غَیرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ، کدام قسمت آیه ی اول این سوره را از فقط خواندنی در می آورد که فقط اورا عبادت می کنند و ... ؟ کیا ؟ جز ما ؟

حرف ما :

اینجا دیگر عرب و عجم مطرح نیست ، که مخاطب حرف خدا فقط مثلا حرف عرب باشد ، و الباقی بی نیاز از حرف خدا برایشان باشد و حرفشان معادل ، شاید نعوذ بالله حرف خدا باشد !

این یکی ، در ثانی فقط حرف از حرف ما نیست ، که با نوشتن "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ" تسلیم آن شد ، حرف از ما هم هست ! که آیا فقط خواندنیست ؟! یا در آمده ؟! خب کدام نوشته نوشته ی ما را از آن حالت در آورده ؟ ووو ؟

حرف یا قضیه اینست که ما ، چه عرب و چه عجم و چه فارس وچه ترکش مثل بنده یک حرفی زده ام که خدا پیامبرش را نامه بدست برایم فرستاد که : من محمد رسول خدا بنام خدای بخشنده ی مهربان می گویم برتری مجویید و تسلیم شوید .

حالا اول اینکه مگر ما چه گفته و می گوییم که پیامبر نوشته ی خدا را برای ما آورده ؟ چراکه نوشته ی خدا درکارست !

دومش بماند برای فرصتی دیگر ان شاءالله ، فعلا خدا نگهدار