کلمه ها (3) :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ، بل ! ... .

سلام علیکم

سازه ی در :

در آغاز نوشته ی قبلی کاربرد یه کلمه رو به نقل از تلویزیون داشتیم ، کلمه ی ساختنو میگم ، مسلح ساختن و یهودی ساختنو میگم ، حالا می خوام اینو بگم که همین یه کلمه هم کاربرای مختلف داره ، یعنی علاوه بر مثلا ساختن مثلا یه جایی بعنوان مثلا سر زمین دینی و اسلامی ، مثلا سوریه ، عراق و شاید مثل نیل تا فرات یهودی سازی ، علاوه بر ایندو هم در دستور کار مثلا داعشی ها باشه ، همین کلمه ی دینی و اسلامی  ساختن اونا با دینی و اسلامی ساختن شیعه سنی فرق داره .

خب تا کجا ؟ چراکه این مثلا فقط شاعر نیست که میگه :

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی ، من از آن روز که در بند توام آزادم

بلکه مثلا متفکر و اندیشمندم ، عالم و دانشمندم ، حالا هفتاد دوملت یا نه اصلا دوملتم که عالم و دانشمند داشته باشیم و یکی از ایندو هم عارف نه که رقم دیگه ی بقول یادخدای امروز شبکه ی قرآن تلویزیون :"آگاهی" یکیشم علم و دانش باشه ، بلکه مثلا رقم علوم جدید و دانشهای نو ، که در هر چند دقیقه ، ثانیه ووو هم در حال نو شدنه و موندن توش ... ، خصوصا تو ... ، ثانیه و دقیقه ووو ی مدیریتش ، نه ! درک و دریافتش ، حالا معروف و معلومش بمونه ! بله عالم و دانشمندم در بند و ول نمیکنه بره دنبال یه چیز دیگه جز علم و دانش ، اونم مثل حافظش  میگه : من از جور تو ...

پس حرف آخر یه حرفه ، البته حرف اول ، مثل همون اصل و پی و شناژی که در نوشته ی قبلی گفته شد ، مثل همون که هردو گفتن : من از جور تو ...

حالا اگه هم گفته باشن : من از مثلا عشق تو ... ، گفتم مانعی نداره بین خودشون ... ، بعبارت دیگه اگه : عشق آسان نمود اول ، خب هرچه آسونتر معقولتر ! و بقول عقل : بهتر ، که در کتاب خدا آمده بقول آقا امام کاظم علیه السلام . 

ضمن قبولی نماز ظهرتون ، خب چرا ؟

چراکه عاقل و بقول خودمون خردمند که دربند حسن ، به و نیک نیست ! چه رسه به مثلا سره و ناسره ، وبازم بعنوان مثال خوب و بد ، بلکه از دربندانیه که در پی احسن ، بهتر و نیکتره ، و خوبتر .

در حالیکه حتی عالم و دانشمندم اگر "دربند"عقل و خردش نباشه ، دربند معلوم و دانسته شده هس ، حالا می خواد بفکر و اندیشه ی مسلح کردن شیعه سنی باشه ، یا مسلح کردن مثلا داعش .

تازه کدوم عقل و خردم ؟! بقول آقا امیرالمومنین علیه السلام : مسموع و نقلی اون ؟ حتی بقول آقا موسی بن اباعبدالله ، صادق ال محمد ، علیه السلامم ؟ و حتی به نقل از کتاب خدا هم ؟! یا بشرط همون من منم ؟! و مطبوعش ؟ نه حتی مطبوع دیگری ، ولو اینکه بجای :

(من) از جور تو ...

هم گفته باشه : من ندیدم جز زیبایی

و عقلیه هم باشه . 

مگر اینکه زیباتر نداشته باشه ، برا منم ، که موضوع بحث ما اینه ، یه چیز ، حالا جمیل و زیبا ، یا مثلا همون یه کلمه ی ساختن ووو ، و مثلا کلمه ی "در" در داستان پدر و پسری که براتون گفتم ، که پسر یادش نمی اومد از همون در اتاق پدر وارد غار شده بود و خواست ببینه ، خودش ببینه ، و از اون در بیرون رفت ، به حرف پدر اکتفا و بسنده نکرد .  

چرا ؟ خب برا اینکه نه تنها حرف پدر ، بلکه حرف چشمشم پیش بینایی افول می کنه و دوست نداشت افول کننده ها رو !

حالا حرف بینایی کجا افول میکنه ؟ حافظه هم که باشه ، حافظه ای مخصوص بیناییست ، و من فقط بینا نیست ، هرچه هم که سلطان بدن باشه چشمش ، که سازه ی ورود و خروج من بینایی باشه ، چه رسه به چشماش !

بله برای انس با بیرون امامه ، فرمانده و مدیره برا چهار عضو دیگه ، حتی گوش موسی ، که شنیدشم موسوی سازی باشه ، از یهودی سازی ، بشرح ایضا ساخت و سازهای دیگه و مثلا همون مسلح سازی .