بسم الله الرحمن الرحیم ، اقرا بسم ربک الذی خلق ، خلق الانسان من علق ، ... : قرآن عظیم
در این یکی دوروزه برف خوبی اینجا آمد ، نخواستم که این چیه تلفنی هم با شهر ارتباط برقرار کنم ، آخه توی این چیه فرمی که این چیه اینترنتی برای جایی فرستاده بودم این چیه کد پستی خود را هم نوشته بودم ، ولی مثل اینکه نداشتند و بنده هم یادم نبود و آمدم خانه که برایشان ببرم ، هرچند که گفته شد این چیه تلفنی هم می توانم این کار را بکنم .
خلاصه ارتباطم با این چیه جهان خارج قطع بود ، البته خارج از خانه را عرض می کنم ، چراکه جهان خارج که فقط خارج از خانه ، شهر ووو که نیست ، بلکه در رابطه با چشم ، گوش و دیگر اعضای پنجگانه ی ما خانه هم جهان خارج بحساب می آید و فراگیری هریک از این اعضای ما در خانه هم فراگیری از جهان خارج محسوب می شود .
برای بعضی از اعضای ما که جهان خارجی پیش از خانه هم هست ، یعنی فراگیری این اعضاء پیش از نفس کشیدن و طعم شیر مادر در این دنیا می باشد ، در اولین آن است که فراگیر مثل پدر پسر می شود یا مثل مادر دختر ، البته موردی مثل حضرت عیسی بن مریم علیه السلام هم داریم که مثلش مثل مثل حضرت آدم علیه السلام می باشد که دنیای رحم مادر را هم نداشته ، و پیش از آمدن به این دنیای خاکی فراگیر اسماء هم بوده و برای این خصیصه هم بوده که مسجود ملائک شده ، خصیصه ی فراگیری را عرض می کنم .
خب بجز انسان هم فراگیری دارد ! پس وجه تمایز انسان چیست ؟
بله انسان فراگرفته که فراگیرد ، در حالیکه حتی فرشته هم فراگرفته !
مثلا در فراگیری علم یا دانش یکی می داند مثل مثلا فرشته که آنچه را که باید بداند می داند ، یکی هم مثل انسان که هرچه بداند باز می تواند که بداند ، به تعبیر بحث همان که عرض شد ، یعنی یکی همان که فراگرفته ، یکی هم فراگرفته ولی فراگرفتن را .
حالا فراگرفتن یا فراگیری یعنی چه ؟ یعنی همین که می خواهیم ببینیم یعنی چه ؟ و می توانیم .
بله ما می توانیم فرابگیریم حتی با مثلا چشم ، ولی فراگیری بر پایه ی فقط افتادن مثلا چشم بر یک چیزی به اسم مثلا سیاهی نیست ، که مرحوم علامه فرموده اند ، بلکه در فراگیری حرف از گرفتن هم هست ، و ... .
