سلام علیکم

    ضمن عرض تبریک به مناسبت نیمه ی شعبان و آرزوی آشکار شدن حکومت جهانی آقا امام زمان علیه السلام که مثل آفتاب زیر ابر پنهان است حکومتشان همانطور که عقلمان بر فکر یا اندیشه ی ما حکم می راند یا فرمانروایی می کند و عرض شد که بحکم عقل بفکر علم یا دانستن چیزی می افتیم ، عرض شود که گفتیم پس از ذکر یا یاد چیزی از حافظه یک کاری می کنیم که این کار فکر یا اندیشه نامیده می شود .

    البته عزیزانی که در جریان بحث هستند در جریانند که این در بازگشت به همان است که از آن آغاز شده بود ، مثل همان تعریفی که از اندیشه عرض شد که عبارت بود از حرکتی به مبادی و از مبادی به مراد که عرض شد این تعریف نقطه ی آغازش روشن نیست که از کجا به مبادی ؟ و مرادش هم مثل اندیشه ی دینی ما روشن نیست که آغاز و هم انجام اوست ، انا لله و انا الیه راجعون ، ولی عرض شد گویا هنوز به یک تعریفی از اندیشه نرسیده ایم !؟ چه فردی و چه جمعی ، هر چند که در فرادی هم حرف از ایاک نعبد و نستعین است و نه اعبد و ... .  

    پس فعلا بحث بحث اندیشه است که در فرمایش صبای عزیز هم دیدیم که برخی چنان می گویند که ایشان هم موافق آنند وبرخی هم طور دیگر ووو ، و بعنوان مثال یکی هم همان که به نقل از متفکر انقلاب استاد شهید مرتضی مطهری بعرض رسید که متفکران اسلامی را بر شمرده بودند .

    خب این را عرض کردم که قبول نقل برخی و حتی فرمایش استاد شهید مطهری هم تا مسموع است نفعی بحال ما ندارد ، مگر اینکه همفکر شده باشیم ،  البته هستیم ولی مخفیست و بجای عقل یا خرد این مثلا ذهن است که امام زمان ماست که در فرمایش صبای عزیز هم دیده شد که از آن تعبیر به تن پوش ذهن فرموده بودند ، و در فرمایشی از استاد شهید هم که نقل شد دیدم ما ابتدا فاقد ذهن بودیم !؟ و کم کم به تعبیر ایشان دستگاه ذهن ساخته می شود ، و دیدیم که ذهن را معادل حافظه هم گرفته بودند یعنی مراد از ذهن حافظه است ووو .

    همینجا بد نیست عرض کنم که بی حکمت نیست که ( صفریک ) را برای حافظه می گویند و حتی طلبه و دانشجوی ما هم متوجه این جهانی شدن حافظه اش نمی شود و یک وقت چشم باز می کند و می بیند جهان دهکده ای شده دو رقمی و او هم جهانی شده مثل متفکران ما که پیش از این هم دو رقمی شده بودند ، با قبول ( ایجاب و سلب ) ارسطویی ، و جالب متفکریست که نیمه ی شعبان را هم جشن می گیرد ! و منتظر ! 

    در حالیکه آیا یکبار و فقط یک بار به عقل ، فکر ، ذکر ، قلب و حس پنهان خود که یک کاسه ذهن گفته می شود و نیمه ی آشکار خود که اعضای پنجگانه ی ماست رجوع کرده ایم ؟

    حالا بازگشت به خدا که از او هستیم بماند در بحث از اندیشه ی دینی و بازگشت به دین و آخرینش که پیامبر اعظم صل الله علیه و اله وسلم از طرف خدا برایمان آورده اند ،  بماند تا آشکار شدنش  ، ولی بخود چی ؟

    تا کی ما باید جیره خوار غرب باشیم و پیرو ایشان ؟ از خود چه داریم ؟ آیا همش قبول حرف ایشان و موافقت با گفته های آنان ؟ بله قبول دارم که ما وقتی فکر می کنیم کارمان همین است که مراجعه می کنیم به دانا ، ولی حرف دانایی ایشانست ؟

    ایشان به کی مراجعه کرده اند ؟ آیا حرف این نیست که خود اندیشیده اند و دانسته اند ؟ خب مگر ما چه چیزمان از آنها کمترست ؟ فکر نداریم ؟

    آری ! متفکر انقلابمان می فرمایند : ذهن نداریم ! ابتدا فاقد ذهن هستیم ! یک ذهن تهی هم نه ، بلکه تهی از ذهن و منجمله فکر هم !

    خب گیریم که قبول ، یا بقول صبای عزیز : موافق ...

    ولی کی قبول کرد و موافقت کرد ؟ من صفر ، خالی و تهی ؟

    بله برادر صفای عزیز که فرموده اید :

    اشکال گوناگون و شکل واحد هم همینطور .

راستی همسویی ما یا این چیه هم فرکانسی ما با جهان چطور ؟ جهان واحد را عرض می کنم نه دهکده ی دورقمی جدید و قدیمش را ، همفکری ما با آن چطور ؟ البته اگر تن پوشش را داشته باشیم مثل تن پوش ذهنی که فرموده اید .