بسم الله الرحمن الرحیم ، ... .
سلام پیامبر :
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولادالحسین و علی اصحاب الحسین (الف) .
اقْتَرَبَ لِلنّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِی غَفْلَة مُعْرِضُونَ ، ... .
خب ، زورم به کامپیوتر یا رایانه نرسید در این روز بروز گرونی با :«دلیل» و :«بی دلیل» ، ولی شکر خدا به گوشی رسید که سلامی داشته باشم در آستانه ی اربعین .
خب ، مثل رایانه راحت نبود نوشتنش .
زیرنویس :
الف :
در اربعین که اسیران آزاد شده بودن و در بازگشت به مدینه (ب) به زیارت امام حسین علیه السلام رفتن , در میانشان هرچند جای خواهر سه ساله امام علیه السلام خالی بود ، ولی پسرشان در میان زیارت کنندگان بود که سلام پیامبر به ایشان رسانده شود!
ب :
و ادامه ی راه (پ) ، خب بله! حتی اگه انتقام خون امامم موضوع باشه.
پ :
راهی که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم بقولی :«باب» معرفتشو گذاشت و مغفولم
نذاشت که :
انا (ت) مدینة العلم و علی (ث) بابها .
ت :
من ، تو و او ، هر منی .
ث :
همون که ، حالا بمونه که نه تنها ازش غافل شدن و ... ، ولی ! آیا دانسته یا عالمانه حکومت راه انداختن ؟ در زمان حسن و حسین بن علی و تسعة المعصومین و حتی بقولی :«فرمانده» هم
چطور ؟