خانه ی سوم :
... ، صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ .
سلام علیکم .
روز جمعه ی شما بخیر و مبارکی .
خب امروز چه روزیه !؟ ضمن اینکه مثلا مانند آخر هفته ی بعضیا نیست ، که فعلا کاری باهاشون ندارم ، ولی روز نمازیه بعد نماز جماعت محله ، ولو یه محل .
کارکردش مثل کارایی نماز جماعته ، با این تفاوت که محدود به یه محل و جماعتش نیست ، یعنی اگه (پ) دوتا محل باشن ، حالا مثلا تحت عنوان شهر یا کوچکتر و یا بزرگتر .
خب ، چنین اجتماعی ، نه تنها در علم یا دانش اجتماعی بحساب نیامده ، در حالیکه حداقل یه نمونه تاریخی در یثرب عربستان یا مدینة النبی داشته ، بلکه نمونه ای هم در دانش اجتماعی نداشته و ندارد و نخواهدم داشت !
چراشم روشنه و نیازی به دلیل یا بقولی فکت نداره ، برا اینکه خانه ی دوم دانش اجتماعی چیه ؟! آیا حتی بقولی :
مدرسه
هست ؟ در حالیکه مثلا ما بچه مدرسه نداریم ، مثلا دبیرستانی و دانشگاهیم اگه گفته بشه ، بعلاوه مدرسه و دیگرشم چه کاری داره با خانه ی خانواده ای ؟ اونم در محل سکونتش ؟ که اولین جامعه ی بشری و انسانیست ؟
خب ، فکر نمی کنم که دیگه نیازی باشه به دیگر نهادهای مدنی جامعه ی مدنی دانش اجتماعی بپردازم ، که در قد و اندازه خانه ی دوم باشه تا برم سر خانه ی سوم ما ! آقای درس‌هایی از قرآن ! شبکه یک سیمای این :
ج.ا
خب ، هنوزم آرزوست برام که نمازی در خانه ی دومم بخونم ، که تاکنون محقق نشده ، حتی در چهار دهه و اندی که بقولی :
امام آمد
و بعدشم :
نایب برحقش
خب برم سر خانه ی اول !
چهارخانه ! :
اجازه بدین برم سر خانه ی هریک از افراد خانواده که مقدمه بر خانه ی خانواده هست ، و ببینیم مثلا شهید مطهری در آثار بدون استثناء خوبشون چی دارن برامون .
چرا ؟! ضمن اینکه اصل و ریشه بحث اینجاس ، خانه ی اولم که خانه ی خانواده باشه اجتماعی از دستکم دو نفره ، اونم وقتی که در نماز میگه :
ایاک نعبد و ...
حالا بمونه سبعا من المثانیش ، و دوتایی خواندنش ! از بسم الله تا ضالینش ! خلاصه نماز دوتایی خونده میشه .
خب ، برم سر نقل شهید مطهری که نقلی دارن از روانپزشکان ، در پاورقیهای اصول فلسفه مرحوم علامه ، و توضیحیش بمونه برا فرصت دیگه آن شاءالله .
نقل اینه که ما حس و حافظه داریم و یادآوریش .
ناگفته نمونه که جمع حواس چی این وسط ؟ ولو اینکه حس دومی هم داشته باشیم و روانشناسان بهش دقت نکرده باشن !
