بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ ... .
سلام علیکم ، صبح نخستین جمعه ی ماه محرم شما بخیر و مبارک
دیگه به افق ایران و دیگر بلاد نداره ، فقط طلوع و غروبش فرق داره ، درست اونور کره ی زمین که بجای پاییز و زمستون ما بهار و تابستون پیش رو دارن نیز صبح و شام و ایام هفته و جمعه رو دارن با ساعتی اینور و اونور .
در اینورپاییزی امروز روز کودکه ! البته روز به میدان رفتن ! نه اون روز کودک ! البته به میدان بردن ! و ... که بازم تلویزیون به تصویر می کشه و پخش میکنه و می بینین ، و می بینن همون کودکان وقتی بزرگتر شدن که ...
این روز ما رو یاد روزی می اندازه که کوچترین نماینده ی خودمونو به میدان ، بازم بقول اباعبدالله علیه السلام ، بله به میدان علم و دانش فرستادیم ! مثل روز آغاز سال تحصیلی ، البته در چی میگن ؟ در کلاس اول ، در پایه ی اول ابتدایی .
کلمه ی کلید آب :
چرا آب ؟ برا اینکه با کلمه ی کلید مثلا نون فرق داره که از زبان دانش آموز گرفته میشه و نان بجاش داده میشه ، پس منظور کلمه ای دوتاییه که هم استاد میگه و هم شاگرد ، و تو این کلمه همزبانیست .
اونایی که مدرسه رفتن یادشون میاد ، الحمدلله که امروز فقیر مدرسه نرو نداریم ! بلکه فقرا هم برا اینکه بچه هاشون فقیر نشن هرطوری شده بچه هاشونو مدرسه می فرستن و ای بسا غیر انتفایی هم !
بله داشتیم می گفتیم یادشون میاد که معلم یه ظرف آب میاورد کلاس و نشون می داد به بچه ها و می گفت این چیه که توظرفه ؟ یکی می گفت خوردنی ، یکی می گفت نوشیدنی ووو ، خلاصه هدف کلمه ی آب بود که تا از زبون دانش آموز در نمی اومد استاد ول معطل بود !
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ، فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ، فَالتَّالِیاتِ ذِکْرًا ، إِنَّ إِلَهَکُمْ لَوَاحِدٌ ، ... .
حالا ما ده دوازده میلیون دانش آموزی که امسال رفتن مدرسه کاری نداریم ، که همه ساله حرف تازه براشون زده میشه ، با همونا که در مباحث قبلی گفتیم سال اولی هستن کار داریم ، می خوایم ببینیم علما و انشمندان به اونا چی دارن بگن ؟ که اونا از اون خبر نداشته باشن !؟ و نگرشی هم به آن نداشته باشن ؟
در نگرش چطور ؟ آب را عرض می کنیم ؟
سلام بر حسین
