اللهم ...
... ، تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، کِتَابٌ فُصِّلَتْ آیاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیا لِقَوْمٍ ... .
سلام علیکم ، صبح بخیر ، :"صبحی دیگر" دیگه .
حالا بازم من نمی خوام ازم بدونین ، همینکه بخواین ندونین کافیه ، که مثلا مشکل ، گره وووی کار کجاس ، یا کجای کار نیس افتاده ، خورده ووو ش .
... صل علی ...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، حم ، ع ... .
حالا بقول مثلا مقدمه ، پیش گفتار ، پیش نویس و یا دیباچه ی آشنایی با قرآن استاد شهید مرتضی مطهری ، یا جلد اولش ، نه تنها بحکم :"قلب" و :"عقل" ، بلکه بفرمون حس و یکیشم نه تنها :"مدرک" ه ، بلکه :"سند" ی مستند به منه .
اصلا چرا حس ؟
بذارین ، حالا که امروزو تعطیل کردیم و وقت دارم ، کامپیوترم شکر خدا ، خدای رحمان و رحیممون ، بازم دوتا شد و این دیگه مشتری نداره نه ، به من داده شد که باهش بگم و بنویسم براتون ، برا خودمم ، یه لطیفه براتون بگم ، خالی و تهی از ظرافتم نیس .
می دونم به چشمتون نخورده که وقتی به یه ظریفی گفتن : کجای قرآن عشق اومده ؟
گفته باشه : دعوا داریم ؟!
تازه اونی که گوشم خورده که فقط این نبوده : کجاش نیست ؟
کجاش ؟ تو نقطه ی ب بسم الله الرحمن الرحیم تیتراژش ؟ یا الرحمن الرحیم روزش ؟ شبم داره ؟ حالا روز و شب :" دیگر" و دیگش بمونه ؟
چه رسه به گوشتون ، که تیتراژ منم باشه ، حالا در رأس رؤس هشتاس ؟ یا هفتا ؟ و یا ... ؟ دوتا هم که باشه ، کافیه قید بشه تا مثلا وقتی دانستنیه ، با اون هشتا گرفته مثلا ، تا دوتا ، دوتاشم مانند مثلا :"عزت" کجا س ؟ کجا نیس ؟ که نه ، و همچنین کجا نیس ؟ کجا س ؟ و حتی کجا " هس نیس" ؟ یا "نیس هس"؟ بلکه بقول درسهایی از قرآن تلویزیون نشه که :"هست و نیست" م حتی ، چه رسه به اینکه :"نیست و هست" م بگوش خورده بشه .
وگرنه ظرافت کار راسل انگلیسی هم بگوش می خوره که گفته باشه مثلا : چرا :"یه" چیزی بگیم که توش دعواس ؟ :"یه" چیزی بگیم که توش تناقض نما و پارادوکسیم ، به چشمم نمیاد ، چه رسه به گوش ! که برا منتقل کننده و حامل "اینم" به ایران "آفرین" که نه بلکه صد آفرین و هزار ... "شم" داد .
اونم وقتی که هردوشم :"یه" چیز باشن ! چرای :"چرا مسیحی نیستم" م مثل :"هستم" ش باشه ، حالا مسیحی آیا یعنی مسلمان و شیعه و پیرو حضرت عیسی بن مریم علیه السلام بمونه ، که اللهم صل علی (ایشان) و پیروانش .
