فرهنگ گفتگو (قسمت پایانی) :

فرهنگ همخوانی :

؟ حَسِبَ الَّذِینَ ...

آیا بحساب من ، شما و ما با مادرتون در خونه ، و نظیرش در مثلا خانه ی ما ایران ، نظیر حافظه ؟ داریم ؟! اونم صفریک ؟ با حق تقدم صفر که نه ، بلکه "یک" مجموعه ی تهی پیشفرضه !

سلام علیکم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 

بی ... 

وَیلٌ لِلْ ...

وای برای ... (برگردان از آقای محمدکاظم معزی) . 

فرهنگ ارتباط : 

دیروز از بعد نماز مغرب که رادیو دیگه صداش در نیومد ، و منم تلویزیونی شدم ، وقتی که مشغول کار دیگه بودین از فرصت استفاده کردم و زدم کانال شبکه ی قرآن و ...

آخه تلویزیون قبلی که آنتن نداره و مثل این یکی دستگاهی برای گرفتن شبکه ی قرآن نداره ، شبکه ی دو رم با آنتن رومیزی بزور گرفت برای برنامه ی گفتگوی خبری که ...

از دست رادیو راحت شدین و گرفتار تلویزیون قدیمی شدین ! خب چکار کنم ؟ برای رسیدن صدا به گوشو میگم ؟ 

آیا برای رسیدن حرف 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الم(البقرة/1)

الم (بزرگ است خداوندی که این کتاب عظیم را، از حروف ساده الفبا به وجود آورده). (برگردان از سایت المبین) ؟ 

من که دیشب برای دیدن آقای مصباح یزدی نزدم به کانال شبکه ی قرآن ، یا طرفین گفتگوی خبری شبکه ی دو ، برای گوش دادن به حرف بود

ذَلِکَ الْکِتَابُ ...

اینو می خواستم صبح بگم ، ولی همچین صدا کردین که سفره بازه که موند ، خب الان می گم که نون تازه رسید و صبحونه رو زدیم و رفتیم سر کار و ... 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، یسْأَلُونَکَ عَنِ الْأَنْفَالِ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ ...

خب کجا بودیم ؟ یکی دو نمونه از تلویزیون گفتم که در قسمت قبل گفته شد مثل رادیوس ، منتها تلویزیون علاوه بر صدا که بگوش میرسونه ، تصویرم برای چشم داره ، خب تصاویرم حرف دارن ، مثلا در نمونه ی اول که به حرف شبکه ی قرآن گوش می دادم ، اینها هم گفته می شد که آقای مصباح یزدی در جایی منبر رفته بودن ، پا منبری هم داشت که به حرف ایشون گوش می دادن ، مثل من ، ووو

در نگا به شبکه دو هم گفته می شد که دونفر در مقابل هم پشت میزی رو صندلی نشسته بودن و در حال گفتگو با هم ، و درست مثل نمونه ی قبلی یکی حرف می زد دیگری مثل پامنبری گوش می داد ، منتها جای ایندو عوض می شد ، ووو

ولی من در مقابل هردو شبکه گوش بودم و پا منبری ، مثل یادش بخیر ! رادیو ، که گویا نیاز به تعمیر داره و ...

پس برای من که با حرف کار دارم فرقی نداره که حرفو رادیو بهم برسونه یا تلویزیون ، یا هر رسانه ای دیگر که پیام آور حرفه ، کافیست پیام که حرفه ، رساننده داشته باشه ، پس پیام آور که میگم مقصود حرف آوره .   

مثل وقت اذان مغرب که داریم به اون نزدیک میشیم ، رادیو نداریم که بگه به لحظات ملکوتی اذان به افق محلی خودمون نزدیک میشیم ، تلویزیونم که یا شبکه سه ، ورزش و یا آی فیلم ، تماش ووو ، ولی چشم که داریم ، آسمونم مثل تلویزیون تصاویرش حرف می زنه و داره میگه نزدیکیم به غروب آفتاب و ... . 

خب الان نه تنها تو آسمون بالاسر خونه ی ما ، بلکه تو آسمون خانه ی ما ایرانم ستاره در اومده و بقول آقا امام هشتم علیه السلام وقت نماز مغرب گذشته ! نمازی که بقول آقای مصباح یزدی در شبکه ی قرآن اونو مثل تلویزیون صوتی تصویری گفتن ، که فقط بگوش نمیرسه ، به چشم میاد ، هم پیام صوتی داره و هم پیام تصویری ، خوراک تلویزیونه که نشون بده ، رادیو فقط صداشو می رسونه . 

ایشون بعدش پرداختن به اونایی که در نماز گفته میشه ، ولی در باب معرفت و شناخت مثلا یه نفر همش حرف از تصویر اون برای شناختش مثال آوردن ، که مثلا رنگش می گه سفیده ، سیاهه ووو

در حالیکه بقول آقا امام علی علیه السلام آدمو میشه از حرفشم شناخت ، حرفی که می زنه .

بگذریم ، با ایشون کار نداریم ، سروکارمون با حرفه ، حرفی که زده میشه و به زبان میاد و از دهن خارج میشه ، این از کجا اومده ؟ خونش کجاس ؟ تو دهن ؟ زیر زبون بقول آقا امام علی علیه السلام ؟ 

از گوش ؟ وقتی به اون رسید ؟ از حسش ؟ وقتی شنید ؟ یا بازم عقبه داره ؟ آخرش ؟ خونش ؟ خانواده و خانوارم داره ؟ این حرفو که زد با یارانه گرفتن بود ؟ یا بی نیازمادر زاد ؟ 

ووو

واما اصل کاری ! چراکه حرف از اون چیزاس که خوراک تلویزیونه ! صوتی تصویریه ! خصوصا وقتی گفته بشه : این !