بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

پدر بزرگتون خدا بیامرز ، خدا پدر مادرتونم رحمت کنه ، پدرم توبچگی مارو وادارمیکرد که بعد نماز صبح سوره ی وزاریات رو بخونیم ، اینو قبلنا در اینجا هم براتون گفتم ، که اولاش از رو می خوندیم ، بعدا کم کم دیگه حفظ شده بودم و فقط قرآنو باز می کردم جلوم که دارم ازش می خونم .

خدا رحمت کنه میگفت روزی رو زیاد میکنه ، اونوقتا ما به ایناش کار نداشتیم ، حرف پدرو گوش می کردیم ، استاد شهید مرتضی مطهری در این زمینه یه حرفی داره که فکر می کنم اینم براتون گفتم در اینجا .

این حرفو در مقایسه ی روحانیت شیعه و اهل سنت گفته در یکی از گفتاراشون ، در محل آزادی عمل و محل درآمدشون برای امرار معاش ، که ایندو در کجا آزادن حرف بزنند ، در برابر مردم و دولتشون ، که روزی دهشون یکی از ایندوتاس .

خب درستکه ما در فرهنگمون داریم روزی رسون خداس و : إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ

ولی آیا وعده داده که مثلا پول نفتمونو از هواکش خونه بیندازه تو ؟! حالا نفتمون یا نفتش بمونه !؟

تازه قبلش نه تنها : وَالذَّارِیاتِ ذَرْوًا ، بلکه : فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ، فَالْجَارِیاتِ یسْرًا ، فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ، هم گفته .

بعلاوه آیا استاد شهید از اونایی بوده که نمازشو پشت سر یکی بخونه و درسو پیش اربابی دیگه ؟ یعنی ارباب مختلفی در مثلا اقتصاد و فرهنگی داشته باشه که در نامگذاری امسال یکی از دو مطلب مقام معظم رهبریست !؟

تازه این حرفو کی زده ؟ صرف نظر از اینکه برای کی و چرا ؟ چراکه این حرف برا یه وقتیه که حرف در بیرون مثل حرف نیمه ی درون یکی نباشه ، البته همانطور که در قسمت قبلی گفتیم حرف والدین یکی باشه ، و شما بچه ها تو خونه این وسط خودتون به سبکی جمع و جورش کنین ! یا مدیریت ویا ... ایندو، یا نیمه دیگر خودتونو ! چراکه گفتیم حتی بعنوان نفس کشم دم و باز دمی دارین و همش دم و مسموع که نیس ! و در بازدم مطبوعو که پس نمیدین ! حالا بازدم می تونه بشکرانه  مطبوعش ، ادای زکاتش ، حق پرسشگری ووو ، ویا تو یه سوراخی دمیده بشه بیاد دم !؟ بمونه . 

و بشرح ایضا همدمی با یتیمی ، اونم بقول آقا امام حسن ثانی علیه السلام چطور ؟ که شامل یتیم اقتصادی و فرهنگی هم میشه ؟ مگر اینکه مثل اونایی باشیم که نماز سیاسی رو به یکی اقتدا بکنیم و اقتصادیشو به ارباب دیگه ، بشرح ایضا نماز فرهنگی ووو .

یا مثل عبادی سیاسی بقولی ! عبادی اقتصادی تو فرهنگمون نداشته باشیم ، و حد و حدودش همان باشد که گفتم از نعمت آن برخوردارید و برخی از همینم محرومن .

حالا این محرومیت مثل تحریم پدری مثل آمریکا ! باشه که دیگه واویلا ! که خودشو نه تنها سرپرست ملل بدونه ، بلکه امام آحادشم هم بدونه ! منجمله ملت ایران ، که اگه بحرفش گوش نده از آب و نون که نه ، از نفس کشیدن انداختنم رومیزه !

کدوم میز ؟ میز سیاسی ؟ یا اقتصادی ؟ و یا فرهنگی ؟ ووو ؟ یا میز قوی ؟ برای کی ؟ کدوم میز ؟ ضعیف ؟ یا اصلا بی میز ؟ 

چراکه رهبرد و استراژی وووی ضعیف و فقیر فرق داره با خالی ، صفر و تهی نیازمند به انفاق و پرکردن ، ولو از روزی در حد مسموع که برای مطبوع شدن خود نیازمنده ، که در سور حم به آن اشاره شد ، خصوصا سوراخ بی میزی مثل بی پدری و یتیمی ، که به سبک مادرم میتوان جای خالی پدرو براش پر کرد ، که بی سرپرست ، رهبر ووو نمونه ، بعنوان نمونه ، الگو وووی مدیریت ...

تا دمی دیگر ...

السلام علیک یا اباعبدالله ، السلام علیک یا امام الغریب ، السلام علیک یا صاحب الزمان ، والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته .