پیدایش پدیده 21 :

سلام علیکم ، شب بخیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ ، قُمْ فَأَنْذِرْ ، ... .

امشب حرف زیادی براتون ندارم ، فقط می خوام بگم که دستاوردمون هرچندم که چشمگیر نباشه ولی اول اینکه بقول آقا امام باقر علیه السلام ، از هیچی بهتره ، و در ثانی بی نیاز از بیرون هم هستیم که بریم پیشنویسی از مثلا بلژیک ، یا فرانسه و یا آمریکا رو ، نه تنها وارد ، بلکه پاشم امشب امضاء کنیم !

شب امضاء :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، ... ، اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَینَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ ... ، یدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یعْرُجُ إِلَیهِ ... .

البته بازم یادآور بشم که به ما ، یعنی من ربطی نداره که که بیرون چی میگه !؟

چرا ؟! برا اینکه از سر تا پا ی بدن منم مثل شما دوتا حکایت از مجموعه ای داره ، نشون به اون نشونی که امضاء حس لامسه پاش خوابیده ، به شهادت میان ایندو ، دستی که مس کرد ، بهنگام وضو ، طهارت پیش از برپایی نماز .

خب در نمازم که امضای : " نعبد" ، و نه اعبد ، رو داره ، حالا پیشنویس پیشنهادی بیرون این باشه که : مجموعه ی جامع نداریم ، یا مثلا دم غروبی در تلویزیون شبکه ی چهارش بگه : "ما نیستیم ، هرچه هست اوست" .

ما با دوچشم همون بدنمون دیدیم که با دولب بدنشون اینو فرمودن در بحث از : " کمال انقطاع " .

ولو اینکه لب بربندیم و سکوت اختیار کنیم ، بر : "عشق" برگردون : "محبت" ی هم در دعایشون داشتن ، ووو

مگه اینکه بخوان پاشو امضاء کنیم ! اونم نه با بدنمون ! بلکه با حسی از حواسش ، که بهش قلب و دلم گفته بشه و دریافت کننده ی فرمایش ایشونم باشه .

بعدشم یادمون نره و شاید بخوان بهش فکرم بکنیم ، تازه علاوه بر این ، یعنی اندیشیدن ، مهر و امضای عقل و خردمونم پاش بزنیم !

خب ! محضر خونش کجاس این وسط من !

که بقولی : " بمجرد حسش به اونجا سپرده میشه " ؟

که یادمون بمونه ! فراموش نشه ! که به اون استناد بشه ؟

وقتی دولب باز میشه برا گفتنش و به زبون میاد ؟ مثل فرمایش ایشون ؟ لا ینقطع از بدن ؟ مثل بدن ما ؟ 

البته فعلا حس لامسه بالاسر بدنه ، از اون می تونن امضاء بگیرن .