دیروز جمعه فرصت نشد که خدمت برسم ، خب وسایل کارمان خراب شده بود و بیشتر دیروز را صرف تعمیر و راه اندازی آن کردم تا برای امروز آماده ی کار کنم ، اصلا از امام علی علیه السلام پرسیدند خدا را از کجا شناختی ؟ فرمود : از آنجا که تصمیم گرفتم کاری را بکنم چیز دیگری شد و فهمیدم که تصمیم گیرنده یکی دیگر است .

    عرض کردم که پس از افتادن مثلا چشم ما به جهان خارج که مرحوم علامه سخن را از اینجا آغاز کرده اند ، بعد این هم از افتادن مثلا حس بینایی ما سخن به میان آورده اند و همین طور تا افتادن حافظه یا بقول ایشان بایگانی ما به جهان خارج ! البته از افتادن " حکم " کننده ی ما هم سخن رانده اند ،  ایشان هم روشن نفرموده اند که حکم کننده که بقول ایشان حکم کرده که مثلا : " این سیاهی سیاهی است . " و همینطور بقول ایشان : " عدم الحکم " ش که حکم نکرده مثلا : " این سفیدی سیاهی نیست . " کار کیست ؟ آیا کار عقل ماست ؟ یا فکرمان ؟ و یا ... ؟ حالا کاری نداریم که : " تجرید از حس " که پس از دیدن مثلا : " یک سیاهی " فرموده اند کار کیست ؟

    البته ناگفته نماند که حرف دین اینست که : وقتی مثلا چشم ما افتاد به مثلا یک سیاهی ، این چشم نبوده که افتاده به آن ، بلکه ما افتاده ایم به آن ، ملای رومی ، ببخشید ایرانی در زمینه می گوید :

    این را برای این عرض کردم که یک وقت حرف حرف خدا و رسول و جانشین اوست و یا نقل فرمایش ایشان و یک و قت هم نه حرف حرف یکی مثل ماست که مثل ما مثلا چشمش به چیزی افتاده ، وبعد هم روشی یا این چیه متدی را برای مابعد چشم ما دیکته نمی فرماید ، مثل مثلا روش ارسطویی یا این چیه رایانه ای آن که به شرط آن بشود حس کرد و دیگر کارهای ما که از جمله همین بایگانی کردن بقول مرحوم علامه باشد که فرقش با به حافظه سپردن این چیه رایانه ای آن در این بود که در روش این چیه رئالیسم ایشان هم در ایجابی سلبی بایگانی می شود و در این چیه رایانه ای آن در سلبی ایجابی ، بعبارت دیگر در " صفر " یک ، در حالیکه عرض شد ، در بحث " فراگیری ما " را عرض می کنم ، که در یکی یک چیز بایگانی می شود یا بحافظ سپرده می شود و فراگیری دینی هم همینگونه است .

    خب امیدوارم که بطول نکشیده باشد و حوصله ی شما را بسر نیاورده باشم ، تا فرصتی دیگر که انشاءالله خدمت برسم فعلا خدا نگهدار .