سلام علیکم

    ضمن عرض تبریک بمناسبت امروز جمعه و همینطور ایام شعبانیه و پیشاپیش نیمه ی آن خدمت شما عزیزان اجازه می خواهم اول یک عرضی داشته باشم در رابطه با فرمایشی که یکی عزیزان داشته اند و بعد برویم سراغ اندیشه ی دینی .

    ایشان هرچند یک حرف دارند ولی یکی از فرمایش ایشان در رابطه همین عرض تبریکی است که در آغاز سخن تقدیم حضور شد .

    خب ما یعنی بنده و شما و دیگری هم یک شخصیت دینی داریم و برخلاف مثلا آنچه که همین الان داشتم از برادر حسن رحیم پور اذغدی می شنیدم ، که برای فرماندهان سپاه صحبت می کرد در شبکه ی یک سیما ، البته بجز آخرایش که این پیاده نظام بسیج بود که اول خط شکن بود ، برخلاف این چیه مدل اندیشه ی نظامی جهانی که اول هواپیما ها بمباران میکنند و بعد توپخانه و بعد هم زرهی و آخرش هم پیاده نظام می زنند به خط ، و ، بله و برای همین است که اسرائیل از ما می ترسد و نوکرش آمریکا هم جرات حمله به ما را ندارد ، بله برخلاف آنچه که ایشان فرمودند ما همانطور که یک برنامه ی جمعی روزانه داریم ، یعنی برخلاف فرمایش ایشان برنامه ی روزانه ی دینی داریم ، برنامه ی هفتگی دینی هم داریم و آن مثل برپایی نماز جماعت است که عبارتست از برپایی نماز جمعه ی شهر و دیارمان ایران .

    خلاصه همانطور که ما یک برنامه ی روزانه ی دینی داریم که امام جماعت خانه هایمان به ما ، مای خانواده ابلاغ می کند ، برنامه ی هفتگی هم داریم ، و همین جا بد نیست از صاد عزیزم هم تشکر کنم که سبقت برنامه ی هفتگی بر برنامه ی روزانه ی ما را هم متذکر شده اند در پیامشان .

    خب ، حرف دیگر عزیزمان هم در مایشاء هریک از ماست ، و نه ما !؟ حالا چطور برای " ما " فرموده اند ؟ حتی مای دارای عضو ، حس ، قلب ، حافظه ، ذکر و فکر و هفته اش هم عقل !؟ بماند ، چراکه ظاهرش لباس پرسش دارد .

    چه عرض می کنم ؟ تو بورس ! اصلا وارد به حساب نمی آید .

    پس در در فرصت بعدی ببینیم اصلا این اندیشه که گفته می شود یعنی چه ؟ اینکه گفته می شود من می اندیشم این " من " اندیشمند یعنی چه ؟ آیا منی که چشم دارد مثلا ؟ یا اعضای دیگر هم دارد ؟ کی دارد ؟ من ؟ یا بینایی ، و دیگر حواس ؟ یا بقول عزیزمان منی که " تن پوش " حسی دارد ؟ خب تن پوش اولی العظم حواس پنجگانه چی ؟ یا بقول ملای رومی : اینهم نه من منم ؟ و حالا کو تا اندیشه ؟ که بعد یادآوری اینهم هست ؟ و تازه این منم که می گویم : من می اندیشم هم بقول ملای رومی : همه ام اندیشه نیست ، بلکه چی ؟ این عقل است که می خواهد بیندیشد ، حالا چه عقل من خانه و چه جماعت و جمعه ی شهر و دیارمان ایران .