با سلام به بچه های گلم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، ... ، ... الْیوْمَ ... ، ... .
پیش ار اینکه برا نماز صبح پا بشین ، در این ساعت از شب ضمن اینکه امیدوارم روزی بهتر از روز گذشته رو پیش رو داشته باشین ، فقط می خوام بگم که توخونه ، خونه ی خودمونو میگم ، حالا از خودمون داریم یا مستاجریم بمونه ، توشهره یا جای دیگه ، تو هرکجای زمین که باشه بهر شکلی ، ووو
بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ، فَسِیحُوا فِی الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا ... .
تو هرخونه ای ، اختصاص به خونه ما نداره ، حرف آخر و آخرین حرف فرق داره .
مثلا تو خونه ی ما من حرف آخرو می زنم ، ولی حرف آخرو کی میزنه ؟ دیدین که پدرتون می زنه ، ولو اینکه مثلا وقتی بهش میگم دوسش دارم ، میگه هرچی تو بگی .
برا اینکه دلخواه شما و هرکی مثل شما دوتا هم با تایید و تصدیقش فرق داره ، شما تو خودتونم نیگا کنین می بینین قضیه مثل همینه که براتون گفتم .
و اینیم که گفتم اختصاص به شما دوتا تو خونه ی ما نداره و خونواده ی ما بعنوان یه مجموغه ، تو هر مجموعه ای حرف حرف یکیه ، شما بگرد یه مجموعه پیدا کن که مثل خونه ی ما نباشه ، پیدا می کنی ؟
چراشم لازم به گفتن نداره ، خب برا اینکه خدا نیافریده ، چرا بشر میگه آفریده ! ولی میگه ! ما ندیدیم ، بما که نتونسته نشون بده .
