بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، عَبَسَ وَتَوَلَّى ، أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى ، وَمَا یدْرِیکَ ؟ ... ، ... .

سلام علیکم

خوش آمدید ، خصوصا شما که بقول آقای قرائتی در درسهایی از قرآن تلویزیون : تازه این صفحه را باز کرده اید و می خواهید ببینید بنده در اینجا چه چیزی می خواهم برایتان بگویم ؟ چشم حالاعرض می کنم .

حرف بنده :

جونم براتون بگه بقول ما ترکها بیربیر ، یعنی یکی یکی ، اول اینکه بنده فکر می کنم شما یک حرفی زدید ! در اینجا و برای ما و مثلا بنده ، حالا به کلمه کلمه اش ، ووو ، کاری نداریم ، همه اش محفوظ ، حالا چند تا نگهبانش نگه اش می دارد .

فعلا بحساب دوحرف وووی حساب داریم ، مثل چی ؟ بقول معروف مثل : دو کلمه حرف حساب ، یکی فرمایش شما برای بنده ، یکی هم عرض بنده که عرض شد همین فرمایش شماست ، پس حرفمان یکیست .

خب الحمد لله رب العالمین ، که حرفمان یکی شد ، خب فرمایشان چه بود ؟ چون بنده حرفم را زدم ، مگر اینکه مسئله این نباشد که در اینجا حرفی زده شده ! خب مسئله چیست ؟ هیچی ؟

خب اگر این باشد حالا بنده حرف دارم ! چه حرفی ؟

ان شاءالله در قسمت بعدی عرض می کنم ، چون شاید شما حرفی داشته باشید و هیچی نباشد ؟ و حرفی برای ما ، هردوی ما یعنی خودتان و بنده داشته باشید ؟

پس تا فرصتی دیگر ان شاء الله تعالی ، فعلا خدا نگهدار .  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، وَالضُّحَى ، وَاللَّیلِ إِذَا سَجَى ، مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ، وّ ...

سلام علیکم

گفتیم که بحث از نون بعنوان مثال بود برای نزدیکی به محل بحث و خلاصه از فرمایش برادرمان که عبارت بود : "آن بحث «نون» را کامل نکردید و تقارن در آن را .  منتظریم ." کامل نکردید ماند .

در این فرصت باز نخست می خواهیم نگاهی به کامل بیندازیم ، نه به مثلا نیمی از آن ، باز بعنوان مثال بحساب مثلا پنجاه از صد ، یا بعنوان مثال  بحساب ابجد  «ن»(1) از «ق» (2) ، کمتر، و یا بیشتر و مثلا نود ، و به ابجد «ص» (3) .

بلکه کاملا و بحساب صد در صد به یک چیزی اشاره شده ، و مورد اشاره فقط حتی نود ونه درصد کامل نشده هم نمی باشد ، ویا فقط متقارنش یک در صد کامل شده هم ، چراکه بحساب به یک صدی اشاره شده و در «آن» به تقارن کامل شده و نشده ، مگر اینکه حتی یک درصدی هم کامل نشده باشد و صد از آن برادر عزیزمان ! و چیزی برای کامل کردن نداشته باشم ، که چنین نیست ، چراکه فرموده اند : کامل نکرده ام ، بعلاوه منتظرند .

و باز بحساب صد در صد در آن نگاه نخستین از آن کامل شده است و بعد منتظر بقیه که کامل شود ، حالا در کجا ؟ خب روشن شد که در«آن» فعلا قابل ذکر نوشته شده است ، حالا در آن نانوشته هم نوشته شده که مستحق یادآوری هم باشد ؟ فعلا انتظارش می رود که نوشته شود .  

پس فعلا ذی ذکر مستحق نگاه است ، مثل همانکه با نگاهی به کتاب خدا متقارن آنرا در حافظه نوشته و یادآور آن بودم ، البته به اندازه ی نگاهی که به کتاب خدا داشتم ، و سروکار با این نوشته از کتاب خدا بود ، نه آنکه از روی آن نوشته شد ، بلکه طرف نخست محور تقارنی بعنوان مثال چشم ، که کار ، تولید  و ساخت ماست .

مثل رونوشتی کامل و بحساب صد در صدی که برادر عزیزمان از نوشته ی بنده داشتن و نه ناقص ، و بعد ذکرش فرموده اند : "آن بحث «نون» را کامل نکردید و تقارن در آن را .  منتظریم .".

تا بعد ، ضمن اینکه پیشاپیش از همفکری شما تشکر نموده و ممنون خواهم بود ، فعلا خدا نگهدار.

 پی نوشت :
(1)- ن وَالْقَلَمِ ...
(2)- ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ، ...
(3)- ص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ، ... 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ، خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ، اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ، الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ، ... .

سلام علیکم  

برای شبکه سازی دیدیم که نیاز به رایانه و دستکم دو رایانه داریم و هرچند این چیه کامپیوترش هم ساخته شده باشد که شبیه ما هم ساخته شده باشد یعنی شبیه عضوی از اعضای بدن چیزی داشته باشد که با دیگری ارتباط برقرار کند و یا اتصالی داشته باشد تا شبکه ای صورت پذیرد ، آن دیگری نیز لازم است که شبیه همین ساخته شده باشد ، مگر اینکه همانطور که به عنوان مثال به نقل از مرحوم علامه گفته شد پس از ساخت اولین شبیه خود ، دومی هم ساخته شود تا ایندو را بیکدیگر اتصال داد و شبکه داشت .

برای همین بود که بنده هم بقول مرحوم علامه بایگانی را پیش کشیدم ، چراکه وقتی سراغ ساخت ساخت دومی رفته می شود که اولی انبار شده باشد ، پس انبار داری اولین عضو شبیه سازی شده نیز پیش از رفتن برای ساخت دومی بوده .

البته همانطور که در نوشته ی قبلی بعرض رسید این با خود شناسی مثلا مرحوم علامه بود ! وگرنه بنده هم مثل شما وقتی نخستین بار که بعنوان مثال چشمم افتاد به چیزی در جهان خارج یادم می آید که چشم داشتم ، پس در این میان یعنی میان آن چشم و این یادش یک حافظه ای دارم که هنوز هم یادم می آید چشم داشتم ، و هنوز هم داریم ، و مثل همان انبار داری هم چشم داری ! یا همین رایانه داری یا شبیه خود داری ، که شبیه ما ساخته شده و حالا بعنوان این چیه کامپیوتر ، رایانه و یا نامی دیگر تحویل بایگان ، انبار دار و یا مثلا محافظ سپرده شده ، آنهم نه برای اینکه با دلی آرام یا قلبی مطمئن برویم سراغ ساخت دومی به مقصد ! بایگانی ، انبار و یا مثلا حافظه تا ... .

بلکه امیدوارم توانسته باشم اینقدر رسانده باشم که مطلب فقط هم داشتن حافظه نیست ! مثل بایگانی ، انبار ووو ، بلکه مثل مثلا انبارداری حفظ و بایگانی رایانه ای است که شبیه ما ساخته شده که ما داریم و می خواهیم ببینیم اینکه شبیه ما ساخته شده هم دارد ؟ چراکه مقصد شبکه است یعنی : اتصال رایانه ... .

ولی اجازه بفرمایید بیشتر توضیح بدهم ، در اتصال رایانه ها ما نه تنها رایانه داریم ، بلکه مثل مثلا انبار داری رایانه داری هم داریم ، بعبارت دیگر شبیه خود داری ، خب این را رایانه هم دارد ؟ چراکه حرف اینست که شبیه ما ساخته شده و ما حفظ می کنیم ؟ شبیه خود را عرض می کنم ؟

خب شبیه خود رایانه یعنی چه ؟ چراکه مطلب که فعلا شبیه ما که نیست ، که حفظ این کار ما باشد ، که شبیه خود را به حافظه بسپاریم چراکه حفظ می کنیم ، بلکه موضوع شبیه همین در شبیه ماست !؟

حالا بماند که فردا وقتی شبکه سازی کردیم ، یا امروز شده و ما هم طبق معمول آنرا این چیه کپی و این چیه پست در اینجا کرده ایم و مثل رایانه هم بنام شبکه بومی شده ، ببینیم جهان داری هم مثل مثلا انبار داریست ! چراکه شهر ، کشور و جهان یک چیز است و شهرداری ، کشورداری و جهان داری چیز دیگر ! حتی اگر دنیا را هم قد یک ده ، قریه ... کرده باشیم ، چراکه دهکده هم یک چیز است و دهکده داری هم مثل دهداری چیز دیگر ، و چنین هم نیست که تا ما گفتیم اقرا ، یک قریه یا دهی داریم و دهداریم ، خیر قریه ای یا دهی و دهداری لازم است مثل انبار داری ، بایگانی و یا ... .  

ولی اینکه ما حفظ می کنیم که فعلا موضوع بحث ما هست ؟ و آیا رایانه که شبیه ما ساخته شده حفظ می کند ؟ خب چه چیزی را ؟

تا بعد فعلا خدا حافظ

سلام علیکم

ضمن آرزوی هفته ای بهتر از هفته ای که پشت سر گذاشته ایم برای شما عزیزان اول تشکر کنم از برادر نادر چهاردهی عزیز که وقت گذاشتند و قلم رنجه فرمودند ، سعی کردم نظر ایشان را در ادامه ی مطلب بگذارم که بیش از تعدادی از کلمه را ظرفیت نداشت .

خب برویم سر بحث و کاوشی که داشتیم ، ابتدا عرض کنم که در برابر یک داده مثل مثلا همین داده ی برادر عزیزمان ما دو کار انجام می دهیم ، البته چهار تا گفته اند و از آن به اسفار اربعه تعبیر شده یعنی سفرهای چهار گانه ، این دو کار ما یکی درک یا دریافت داده است و یکی هم کاری که ما پس از آن انجام می دهیم ، در این زمینه باب دانش علیه السلام که عرض شد پیامبر فرموده : " انا مدینة العلم و علی بابها " یک سفارشی دارند که عبارتست از تقوی و نظم امر ، که هرچند بحسب ترتیب ابتدا تقوی را سفارش می فرمایند و بعد نظم را ولی بحسب بحث ما اول نظم امر را عرض می کنم .

یعنی در مقابل یک داده که عرض شد یک کارما درک و دریافت آنست اول همانطور که مثلا مرحوم علامه بعنوان مثال فرموده بودند مثلا چشم ما آنرا می گیرد و بعد نوبت کار حس بینایی است و همینطور ادراکات دیگر که عرض شد در این زمینه نه فرمایشات مرحوم علامه روشن است و نه توضیحات مرحوم مطهری در پاورقیهای مطالب ایشان ، چراکه بعد حس تجرید از حس را داریم در فرمایشات ایشان در حالیکه کارگرش روشن نیست ، مثل مثلا کار بایگانی که کار حافظه ی ما باشد ، هیمنطور کار یادآوری که در پاورقی ذکر شده باشد ، حالا آیا کاری بنام تفکر یا اندیشیدن و همچنین تعقل هم داریم ؟ و ترتیبش کجای کارماست بماند که ما فقط در پاورقی می بینیم که تفکر را تحت کاری بعنوان ترکیب داریم که نوعی ترکیب و نوع زاینده اش نامبرده می شود و از عقل یا خرد و کارش نه درمتن و نه در پاورقیها خبری نیست ! وهمینطور دل یا قلب که در کجای کار ما قرار دارد ؟

مرحوم مطهری در مثلا اثر خوب آشنایی با علوم اسلامی خود فرموده اند : " ما وقتی که شخصی را که تاکنون ندیده بودیم میبینیم ، یا شهری را که تاکنون نرفته بودیم ، مشاهده میکنیم ، احساس میکنیم که اکنون در خود و همراه خود چیزی داریم که قبلا نداشتیم ، و آن عبارت است از تصویری از آن شخص و تصویر یا تصویراتی از آن شهر . حالت اول ما را که این تصویرات را نداشتیم و منفی بود ، جهل مینامند ، و حالت دوم ما که اثباتی است و تصویراتی از آنها داریم و این تصویرات ، ما را با آن اشیاء که واقعیات خارجی میباشند مربوط میکنند ، علم یا ادراک نامیده میشود . " .

وبعد در نتیجه می فرمایند : " پس علم صورتی از معلوم است در ذهن . لهذا در تعریف علم و ادراک گفته شده : العلم هو الصوره الحاصلة من الشیء عند العقل . یعنی ادراک عبارت است از صورتی که از یک شیء در ذهن پدید میآید . " .

در ادامه ایشان می فرمایند : " انقسام علم به تصور و تصدیق از این جهت است که علم ما به اشیاء ، گاهی به این شکل است که ذهن ما حکم میکند به وجود یا عدم نسبتی میان اشیاء ، یعنی علم ما به شکل قضاوت میان دو چیز است و حالت قضائی دارد ، و گاهی به این شکل نیست . " .

بلکه : " گاهی آنها را از نظر میگذراند بدون آنکه حکمی درباره آنها بکند . در صورتی هم که حالت قضائی به خود میگیرد و میان دو شیء حکم میکند ، حکم و قضاوت یک چیز است که تصدیق نامیده میشود و صورتهایی که از محکوم علیه و محکوم به یعنی دو چیزی که ذهن میان آنها حکم کرده است ( در ذهن حاصل میشود ) چیز دیگر است . صورتهایی که ذهن میان آنها حکم میکند تصور است ." .

و همنیجاست که فرموده اند : " تقسیم علم به تصور و تصدیق اولین بار به وسیله حکیم عالیقدر اسلامی " ابو نصر محمد بن طرخان فارابی " ابداع و عنوان شد ... . " ، که عرض شد این یعنی تقسیم منطق ارسطویی به بابهای معرفت و حجت از طرف فارابی با تقسیم علوم ایشان به نقلی و عقلی همخوانی دارد و می بینیم که بی مناسبت با تقسیم علم به تصور و تصدیق از طرف ایشان هم نیست .

خب تا طولانی نشده شما را بخدا می سپارم و ان شاء الله تا فرصت بعدی فعلا خدا نگهدار .