سلام علیکم

اول اجازه بفرمایید مطلبی را یکی از عزیزان نوشته اند ببینیم ، مطلب از این قرار است :

مسافر (دوشنبه 11/9/1387 ساعتِ 11:44 صبح )

سلام جناب یزدی...

شاد و موفق باشید.

البته مقصود بنده از اونور آب فقط به اصطلاح خارج از ایران و مثلا غرب یا شرق نیست ، مثل مثلا آمریکا و ژاپن ، چراکه همانطور که فرموده شده ، آنجا که : "هرکدومش در دیگریست " ما در ایران هم به اصطلاح در استانی از آن قرار داریم و در شهری از شهرهایش و در محلی ووو ، و همانطور که در نوشته ی قبلی بعرض رسید نزدیگتر از این هم هست این ور اب ، باغچه ووو .

اصلا عرض بنده این است که ما خود را فراموش نکنیم و اندیشه ی دینی هم اینکه خود خدایی را فراموش نکنیم ، کجا ؟ آونور خود .

ببینید ، مثلا در همان فرمایش مرحوم علامه که فرموده اند :

نخستین بار که چشم ما افتاد به اونور آب ... .

آیا از ما خبری هست ؟ برای همین عرض کردم که بقول ما ترکها چرا راه دور برویم و ببینیم در مثلا مدرسه چه خبر ؟ چراکه مسئله اینست که از ما چه خبر ؟ مثلا در همین فرمایش مرحوم علامه ؟

آیا تهی نیست این ما ؟ که ایشان می فرمایند ؟

و آیا با افتادن چشمش به مثلا یک سیاهی بعنوان مثال ، پر نشد از سیاهی ؟ پر پر را عرض می کنم و بعبارت بهتر صمد صمد را عرض می کنم ؟

حرف منطق قدیم و جدیدش جز این نیست ، اینست عرض بنده .

و آقا باقر العلوم ! می فرماید : اگر بود کسی تمام علوم را از صمد برایش می گفتم ، حالا صمد اولین مثلا چشم انداز ماست و علوم یا دانشها بقول شما : "هرکدومش در دیگری " از آن ؟

ای عزیز ! آیا خبر دارید که صمد منطق قدیم ارسطویی حرف اولش می باشد که عبارتست از " ایجاب و سلب " ش ؟ و منطق جدید این چیه رایانه ای هم " صفر یک " ش ؟ و این چیه متد دیگر علوم هم چه دانشگاهی و چه حوزوی همین مثبت و منفی یا منفی و مثبت به اصطلاح آنان ؟

خب ببینید ، مگر نفرموده اید که : دوست دارید ... ؟

عرض بنده اینست که شما می بینید و دیده شده هرچه که باشد دیده شده ی شماست همچنان که خدا ما را می بیند .

سلام علیکم

ضمن عرض تبرک امروز جمعه خدمت شما عزیزان عرض شود که لازم نیست که بازهم راه دور برویم و مطلب را در مدارس پیگیر باشیم تا دستگیرمان شود که نه تنها نادان پا به مدرسه نگذاشته ایم بلکه مدرسه هم می داند که ما برای دانستن به آنجا رفته ایم و می رویم ، خصوصا اگر مثلا گفته شود که بیاییم دیارمان ایران را هم سراسر مدرسه کنیم ، یعنی شهرمان در آن و محلمان در شهر و خانه ی خود هم در محل مدرسه باشد ، بلکه نزدیکتر از این هم !؟

خلاصه اولین یا نخستین چیزی که برای دانستنش گام برمی داریم مقصود است ، مثلا همان که مرحوم علامه فرموده اند که : نخستین بار که چشم ما بر اندام جهان افتاد و مثلا یک سیاهی را دیدیم .

حالا فعلا کاری نداریم با اینکه این درک یا دریافت ما از این سیاهی علم یا دانش است یا همانطور که عرض شد ما با تفکر یا اندیشیدن عالم یا دانا به این سیاهی را هم می شویم ، چراکه در حرکت از خود به جهان خارج حرکت چشم به سیاهی را هم داریم مگر اینکه سیاهی را در حافظه ی خود داشته باشیم و فقط نیاز به یادآوری آن داشته باشیم که فکر کنیم یا بیندیشیم که بدانیم چه چیزی است ؟ که چنین نیست ؟ چراکه حرف از اولین یا نخستین دانستن است و هنوز سیاهی را به حافظه نسپرده ایم که یادی هم از آن کرد .

و حالا با این هم کاری نداریم که پس از افتادن چشم ما به سیاهی و حس آن و نهایتش هم سپردنش به بایگانی یا حافظه و یا این چیه ذهن حالا چشم و حس و نهایتش هم حافظه و خلاصه ما هم یعنی یک سیاهی ؟ ولی بقول منطق ارسطو و پیروانش عدم این یا بقول منطق جدیدش صفر این نه تنها نبود ما ، بلکه نخواهد هم بود ! که نطق ارسطویی یا جدیدش ریاضی اینست یا آن ، همان که مثلا نادان بود و منجمله به یک سیاهی هم بعنوان مثال .

چراکه یک چیزی بود ، نبود ؟ چشمی هم نبود ؟ که بقول مثلا مرحوم علامه به یک سیاهی بفتد ؟ چرا بود و آنهم نه فقط چشمی ، بلکه حسی ووو ، حالا اولش چه بود ؟ بماند ، ولی بود و یک چیزی هم بود و نه حتی دو ، چه رسد به سه ، چهار ووو ، بله مجموعه ای از چشم ، حس ووو مانعی ندارد ولی نه مجموعه ی تهی بود و نه حتی دو رقم که یک رقمش مثلا چشم باشد و رقم دیگرش حس ووو .

خب ، یک مطلبی هم صاد گرامی یادآور شده بودند که اینجا جای آنست که ذکر شود ، آنهم اینکه گفته بودند بعد مدرسه رفتن چطور ؟ آیا بعدش دانا هستیم ؟ در حالیکه هنوز هم خیلی چیزهاست که نمی دانیم ؟

حالا چرا جایش عرض کردم اینجاست ؟ برای اینکه ما که نه مجموعه ی تهی بودیم و نه حتی دو رقمی که حرف منطق ارسطویی است و همچنین منطق ریاضی هم ، و حرف این چیه متد علوم دیگر هم همین است در این چیه متدولوژی علوم ، خب ما که یک مجموعه بودیم حالا چی ؟ خب حالا هم همانیم و همین هم خواهیم بود ، منتها حالا مثلا بقول مرحوم علامه بعنوان مثال : مجموعه ی سیاهی ، و نه مثلا بی رنگ سیاهی که رنگی نداشته که مثل همانی که با شکسته نفسی می فرمایند : نادانند ، بعضی هم می فرمایند : بی رنگند و اندیشمند دینی ایشان هم می فرماید که "رنگ خدا " یی هم همین بی رنگیست که این هم تعبیر دیگریست از تعبیر سلبی منطق قدیم و صفر جدیدش .

ببخشید که امروز پرحرفی کردم و بدرازا کشید ، امیدوارم که ان شاءالله فرصت چشم انداختن به آن را داشته باشید .

سلام علیکم

جای حرف داشتن هم برای اینکه خب ما یعنی چه ؟ آیا بقول منطق جدید یعنی هیچ ؟ تهی ؟

شما که به مدرسه رفته اید خبر دارید که آموزگار روی دانسته ی دانش آموز تکیه می کند ، برای همین است که کلمه ی کلید را از زبان دانش آموز می گیرد و کارش را آغاز می کند .

حتی مثلا مرحوم علامه هم که در اصول فلسفه و روش رئالیسم دارند این اصول و روش را می آموزند می بینیم که روی همین کلمه تکیه فرموده اند ، چراکه دیدیم می فرمایند :

نخستین بار که چشم ما به ...

یعنی روی ما و چشم ما حساب باز کرده اند وگرنه برای کی نوشته اند ؟ برای چشمی جز چشم ما و جز ما ؟

حالا مسئله اینست که آیا برای عدم ما هم حساب باز کرده اند ؟ و بعیارت دیگر مثل کلمه ی کلید خودشان ما هم دو رقمیست ؟ ما و عدم ما ؟ مثل دانا و عدمش ؟ مثل همین که در منطق جدید و قدیم گفته می شود ؟ یا کلمه ی کلید یک رقمیست ؟

حالا ما کاری با تعبیرات مختلفش نداریم که یکی مثل منطق قدیم ارسطویی ایجاب و سلب می گوید و یا یکی هم مثل منطق جدید ریاضی صفریک ، که تعبیر دانا و نادان و یا نادان و دانا هم فقط در تعبیر با ایجاب و سلب قدیم و صفر یک جدیدش فرق دارد .

خب شما عزیزان لابد خبر دارید که بنای علوم قدیم و کاخ ریاضیات جدید هم بر این دورقم تکیه دارد در حالیکه عرض شد دانش آموز یا دانشجو و یا طلبه ای یافت نمی شود که دو رقمی پا به مدرسه گذاشته باشد ، حالا این همه علوم را با این دورقم با زبان کدام دانش آموز یا دانشجو و یا طلبه ای کلید زده اند ؟ مسئله ایست که ما بعنوان دانش آموز یا دانشجو و یا طلبه ی این علوم از ایشان داریم .

ببینید حرف این نیست که گفته شود در مدارس چه قدیم و چه جدیدش از علم یا دانش خبری نیست ، خیر ، ولی اگر مثلا می خواهیم دانشی را فراگیریم ، حالا از سین یا چین و یا از غرب که گفته می شود دارد و بنده هم عرض نمی کنم که ندارد ، در فراگیری آن بنا را بر چه بگذاریم ؟ بر دانایی خود که می داند مثلا غرب داناست ؟ یا بر نادانی خود که حتی نداند مثلا غرب داناست ؟

حالا چرا بریم آنور آب ، بقول ما ترکها : راه دور و باغچه نزدیک .

از مدارس خودمان چه قدیم و چه جدیدش چه خبر ؟

سلام علیکم

ابتدا تشکر کنم از مسافر عزیز و گرامی که مطلبی را نقل کرده اند شاهد بر عرض بنده که عرض شد نه تنها این ور بلکه آنور آب هم خبری جز همین نیست که ایشان بعنوان نمونه ذکر کرده اند .

بعد هم تشکر از صاد عزیزم که پرسشی را مطرح کرده اند که اگر پیش از رفتن به مدرسه نادان باشیم آیا بعد از رفتن دانا هستیم ؟ یا هنوز هم نادانیم ؟

نسبت به فرمایش مسافر عزیز و گرامی عرض کنم که پامنبری ایشان ، آقای الهی قمشه ای را عرض می کنم ، هم باید بنا را بر نادانی بگذارد همانطور که دانش آموزی هم که صاد عزیز بعنوان مثال فرموده اند باید نادان پا به مدرسه بگذارد ، حالا خود ایشان و همینطور آموزگار دانش آموز هم همین وضعیت را داشته اند ؟ بماند ، چراکه آنوقت پای اساتید ایشان پیش کشیده می شود و خلاصه یکی دانا بوده که به نادانی درس داده ! یعنی او دیگر بنا را بر نادانی نگذاشته !؟

خب می بینیم که حرف این نیست که بنا را بر حداکثر دو گذاشته باشند ، چه با منطق قدیم و چه جدیدش ، یعنی همان که در یکی دو قسمت قبلی عر ض شد که هرچند حرف از ایجاب و سلب ویا صفر یک است و ظاهر قضیه دو رقمیست ولی سنگ بنای هم منطق جدید یک رقمیست و هم منطق قدیم هرچند هم که بجای سلب و ایجاب حرف از ایجاب و سلب زده شود .

خب عرض شد که جز این هم امکان پذیر نیست ، منتها مسئله این می شود که این یک رقم رقم صفر یا سلب قدیمش می تواند باشد ؟ مثل همان که مسافر عزیز و گرامی نقل قول فرموده اند ؟

ضمن اینکه دیدیم طبق نظر استاد شهید مرتضی مطهری ، که اگر نگوییم نظر دیگر ممتفکرین و همینطور متفکرین اسلامی هم همین است ولی می توان گفت ایشان از پرچمداران حکمت متعالیه بحساب می آیند ، ما حتی دارای این چیه ذهنی نادان هم نیستیم بلکه فاقد این هم هستیم ، بعبارت دیگر بقول ایشان در ذهن سازی است که این چیه ذهن نادان ساخته می شود ، البته در این نظر هم بنا بر فقدان گذاشته شده که همان سلب قدیم و صفر جدیدش می باشد .

برای لمس بهتر مطلب یک مثل می زنم تا ببینیم که چقدر سرتاپای ما را این ادعا فراگرفته و با آن کنار آمده ایم .

ببنید مثلا شما که با این چیه کامپیوتر یا بومی شده اش رایانه سر و کار دارید برایتان پیش آمده که مثلا یک این چیه نیوفلدر یا پوشه ی جدید باز کنید ، خب گفته می شود که این که باز شده تهی ، صفر یا خالیست ، البته گفته نمی شود که این یک صفرست که مثل حرف منطق قدیم باشد ، نه می گویند صفر یکی است که آماده ی کارست ، مثل همان ذهن پامنبری مثلا آقای الهی قمشه ای و یا دانش آموزی که به مدرسه می رود که آماده ی کارست که عبارتست از علم یا دانش آموزی .

در حالیکه نه آن پوشه خالیست و مبنای کاری در این چیه کامپیوتر و نه هیچ و پوچی پا به مدرسه می گذارد ، بلکه همانطور که آن پوشه برنامه ریزی شده ( دقت بفرمایید ) برای کاری ، دانش آموز هم بی برنامه نیست ، مثل طراح آن پوشه این هم طرحی دارد آنهم طرحی خدایی برای فراگیری علم یا دانش .

خب عرض شد که فاقد این طرح و برنامه هم اگر گفته شود فرقی نمی کند .

بله این درست که ما از شکم مادر که بدنیا آمدیم چیزی نمی دانستیم و یا از دامن خانه که پا به مدرسه بگذاریم چیزی که در آنجا فراداده می شود را ندانیم ، ولی این یعنی ما ؟

حرفی که در مراکز علمی ما زده می شود این است ! آنهم سلبی آن در حالیکه باب دانش علیه السلام می فرماید : توصیف ما به دانایی هم غیر از ماست ، چه رسد به وصف نادانی ، چراکه : "هر موصوفی شهادت می دهد که غیر صفت است و هر صفتی هم شهادت می دهد که غیر موصوف است " .

سلام علیکم

شبهای قدر ماه مبارک امسال را هم پشت سر گذاشتیم ، امیدوارم که بنده را دعا کرده باشید ، خصوصا شب اول که شب شکافته شدن فرق مولاست ، که رقم سلبی یا صفر جدیدش بحساب نیامده باشم .

    یعنی عرض کرده ام که حرف اصلی این منطق این نیست که بنا را بر دو گذاشته ، همچنانکه حرف اصلی منطق قدیم یا ارسطویی این نیست ، چراکه بنا را بر یک چیز نهاده اند ، هم در قدیم و هم در جدیدش .

    نمی خواهم مثل مرحوم مطهری که علل گرایش به مادیگری را در کتابی به همین عنوان بر شمرده اند بگویم که علل گرایش به منطق جدید هم منطق قدیم است ، ولی علت گرایش به مادیگری اگر کلیسا در قرون وسطی بوده باشد ، علت گرایش به منطق جدید هم منطق قدیم است ، منتها بجای اینکه رفع اشکال منطق قدیم شود به شکل دیگرش مطرح شده .

    همانجا که وقتی بقول مرحوم علامه : نخستین بار که مثلا چشم ما افتاد به چیزی و مثل تعریفی که از فکر می شود نه تنها معلوم نیست که چشم از کجا افتاد ؟ بلکه گویا معروف هم نیست و مجهول است ؟

    یا خدا هم مثل ما بقول ایشان بینا و نابینا دارد ؟ یا بقول جدیدش نابینا و بینا ؟ و در گام نخست خدا را هم مثل خود دوشقه کرده اند ؟

سلام علیکم

بلکه جهان خارج و زمینش هم حتی عضوی از اعضای حسی ما هم نباشد که نسیم حسی به آن بوزد ، چراکه عرض شد که بحث از نزول عقل یا خرد است و جهان خارج و زمینش هم فکر یا اندیشه است و البته فعلا حرف از نزول اندیشه است و اندیشه ی دینی که گفتیم بجای حرکت از خود به خود حرکت از خدا به خداست در دینی آن .

یعنی بقول باقر العلوم علیه السلام : پس از کشتن محسن فاطمه سلام الله علیها و حسین بن علی علیه السلام علم یا دانش که عرض شد دستاورد اندیشه است نه تنها نیمی از آن ، یعنی بحساب هفتادش بلکه همش افتاده به قم ، یعنی چاره ای جز قیام یا برپایی برایش نداریم ، اگر منتظر قیام عقل در خود یا آقایمان در جهان هستیم ؟

باشد که قدر این ماه و خصوصا شبهای قدرش را بدانیم تا حرکتی از عقل به فکر داشته باشیم و یادمان هم باشد که مقصد حافظه هم نیست چه رسد به دل و حواس پنجگانه ی اعضایی که مثل مثلا چشم دیده به زمین دوخته اند بقول صبای عزیز یا جهان خارج بقول مرحوم علامه ، بلکه یادمان نرود که از کجا آمده اندیشه ی ما ؟

جالب زمین نزولات ایشانست که همان این چیه : " ذهن " صفر ، خالی و یا تهی ماست ، البته اگر همانطور که به نقل از متفکر انقلاب استاد شهید مرتضی مطهری بعرض رسید : فاقد این هم نباشیم !؟

بسم الله الرحمن الرحیم ، انا انزلناه فی لیلة القدر ، و ما ادراک ما لیلة القدر ؟ لیلة ... .